دکتر موسی برال

موسی برال در سال 1290 خورشیدی (1912 میلادی) در یک خانواده مرفه یهودی در محله عودلاجان تهران پا به عرصه وجود نهاد. پدرش یحزفل برال از ملاکین جامعه کلیمی و عموی او عزیزاله برال نخستین بنیانگذار انجمن کلیمیان تهران بود. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدارس آلیانس (اتحاد) به پایان رسانید و بلافاصله توانست به دانشکده داروسازی دانشگاه تهران را یابد و در سال 1313 خورشیدی با کسب رتبه اول و دریافت مدال درجه اول علمی موفق به اخذ مدرک دکترای داروسازی گردید، سپس به خدمت نظام اعزام گردید. دکتر موسی برال پس از گذراندن دوره خدمت نظام وظیفه در سال 1316 خورشیدی اقدام به تأسیس داروخانه و لابراتوار «ری» نمود . ناگفته نماند، او پس از اخذ درجه دکترای داروسازی و گشودن داروخانه (ری) تحصیلات عالیه خود را در رشته پزشکی دنبال نمود. طوریکه در اوایل
سال 1327 موفق به اخذ درجه دکترای طب از دانشگاه تهران گردید . موسی برال هنگام خردسالی و در عنفوان جوانی ، نیز به موازات با تحصیلات ابتدایی و متوسطه شخصاً در تلاش معاش بود. ابتدا در یک مغازه آهن فروشی سپس مدتی را به تدریس خصوصی پرداخت بعدها نزد مسیو استیفانی به منشیگری پرداخت، ضمن آنکه هرازگاهی مقالاتی را با نام مستعار «پوزش» در یکی از روزنامه های تهران بنام کوشش منتشر می نمود. پشت کار و استعداد او هم در کسب و کار و نیز تلاش های او در تحصیلات دانشگاهی و تحقیقات علمی، همچنین حسن نیت و صداقت در ارتباط با اطرفیان باعث گردید، هم در جامعه کلیمیان و هم در دیگر محافل دانشگاهی، موفقیت های چشمگیر و اعتباری خاص بدست آورد.
دکتر موسی برال با خواست و حمایت جامعه کلیمیان به ویژه زیر نظر هیات نظارت بر انتخابات برای احراز آرای رأی به عنوان نماینده کلیمیان در شانزدهمین دوره مجلس شورای ملی در وزارت کشور ثبت نام کرد و در سال 1328 (اکتبر 1906) با کسب اکثریت آرای رأی به عنوان نماینده کلیمیان ایران در مجلس شورای ملی راه یافت او پس از تشکیل مجلس به عنوان عضو مدیریت کمیسیون مرکزی مجلس شورای ملی پذیرفته شد و طی دو سال خدمت، مسئولیت مدیریت کمیته بهداشتی مجلس را هم بر عهده داشت .
از اقدامات مهم دکتر برال، دگرگونی هنگام قسم خوردن نمایندگانً در مجلس شورا می باشد . رسم بر آن بود کلیه نمایندگان پس از انتخاب شدن و شروع به فعالیت در مجلس، در آغاز ورود، بر قرآن مجید سوگند یاد کنند (که تعهدات و مسئولیت های محوله را صادقانه انجام دهند) با ابتکاری که وی از خود نشان داد، از مقام ریاست مجلس درخواست نمود بدین منظور این امر (سوگند یاد کردن) با تورات هم انجام گیرد. سپس پیشنهاد نمود برای سایر نمایندگان اقلیت های مذهبی (کلیمی، زرتشتی و مسیحی) برای ادای سوگند در حضور قرآن مجید، با کتاب مقدس خودشان هم سوگند را ادا کنند. پیشنهاد دکتر موسی برال با استقبال و تائید رئیس مجلس و دیگر نمایندگان قرار گرفت و دیری نپایید که بصورت یک لایحه تصویب گردید.
از مهم ترین اقدامات در دوره نمایندگی دکتر برال در مجلس شورا، حل و فسل مسئله پیچیده و بغرنج زمین متروکه اولین قبرستان کلیمیان واقع در خیابان سپه بود که بعنوان موقوفه در اختیار دولت وقت قرار داشت و سالها بین جامعه کلیمیان تهران و وزارت معارف بر سر مالکیت آن مجادله بود. دکتر برال با تلاش و مجبوبیتی که در بین وکلای مجلس و دیگر مقامات مهم و با نفوذ مملکتی بدست آورده بود، توانست این قبرستان را به مالکیت انجمن کلیمیان در آورد. ضمناً پس از ایجاد بهشتیه جدید واقع در شرق تهران، جهت زیباسازی و ایجاد فضای سبز کلیه هزینه درخت کاری محوطه بهشتیه را شخصاً پرداخت نمود. نیز همچنین با تجدید قرار دادی، تأمین مخارج مدرسه آلیانس (اتحاد) را همانند گذشته بعهده قصابهای کلیمی (از طریق سهم بندی قرار) می دهد. دکتر برال از ادیبان و دانشمندان جامعه ی یهود به شمار می رفت، او به زبان های فرانسه، انگلیسی،آلمانی،روسی و عبری آشنایی داشت. طی سالها در بیش از 30 کنگره داخلی و بین المللی به نمایندگی دولت ایران شرکت نمود.
گزارش های حاصله از تحقیقات علمی وی در رابطه با فعالیت های دانشگاهی و نیز سخنرانی در کنگره ها، در بسیاری از نشریات علمی و پزشکی و در انتشارات دانشگاهی به طبع رسیده است.
او همچنین در سال 1334 خورشیدی بعنوان دانشیار دانشکده داروسازی بتدریس مشغول شد و در سال 1342 به درجه استادی (پروفسور)دانشگاه تهران ارتقاء یافت و در سال 1345 موفق به دریافت نشان همایونی از شخض محمدرضا شاه شد او نیز همچنین به عضویت کمیته ملی موادغذایی و سپس به عضویت کمیسیون استانداردهای وزارت اقتصاد، کمیته ترفیعات و انتصابات دانشگاه تهران پذیرفته و به انجام وظیفه مشغول شد.

دکتر برال در سال 1346 خورشیدی با سمت ریاست دپارتمان تغذیه شیمی و مواد غذایی و سم شناسی دانشگاه مشغول به فعالیت شد و نیز در سال 1350 به عضویت وابسته دپارتمان داروشناسی (فارماکولوژی) دانشگاه تهران منصوب گردید.
از سال 1353 خورشیدی تا 1356 (به مدت سه سال تحصیلی) در هنرستان رضاشاه کبیر در رشته داروشناسی (با حفظ سمت استادی) به تدریس مشغول بود دکتر برال در تاریخ 29 فروردین 1338 خورشیدی کاندیدای دوره دوم مجلس مؤسسان که زیر نظر هیأت نظارت انتخابات (مرکب از شش عضو) تشکیل شده بود به نمایندگی جامعه کلیمیان ایران در مجلس مؤسسات دوره دوم انتخاب گردید و مشغول به فعالیت شد. دکتر برال به موازات فعالیت های علمی و فرهنگی خود نیز تألیفاتی راهم انجام داد در سال 1319 خورشیدی اولین اثر علمی خود را در یک جلد با نام«گیاهان دارویی ایران» منتشر نمود . در سال 1334 کتاب «تغذیه مواد خوراکی» و نیز کتابی دیگر راجع به تحقیقات علمی (دکتر مورانو) با موضوع نحوه حراست از جوانان را به زیر چاپ برد، ضمن آنکه همزمان توانسته بود امتیاز نشر مجله ای به نام مواد خوراکی را به نام خود ثبت کند و نیز در سال 1351 کتاب «پیری» را منتشر نمود.
او در راستای فعالیت های شغلی نه تنها نمایندگی فروش چندین محصول دارویی مهم دنیا (نمایندگی کارخانه های گیگز، سانوژیل و پیحام و …)را بدست آورد بلکه امتیاز ساخت داروهای ترکیبی چندین لابراتوار معروف اروپا (قطر چشم اپتو، شربت ری آگار، کرم های ریتا و بیسمو پودر سولفوبیس و ….)را کسب نمود.
دکتر برال به جهت حائز اهمیت بودن موقعیت خاصی که در عرصه علمی ، فرهنگی و اجتماعی کسب کرده بود توانسته بود نام خود را به عنوان یک شخصیت خود ساخته اندیشمند، مبتکر و راسخ و نیز در عین حال وطن پرست در تاریخ جامعه کلیمیان ایران به ثبت برساند. او بیش از چهار دهه، فعالیت های ارزشمند و شایان توجهی را به انجام رساند. دکتر موسی برال در سال 1317 خورشیدی با همسرش مهدخت از خانواده حقانی ازدواج نمود، ماحصل این پیوند سه فرزند پسر و یک دختر بود او در سال 1978 میلادی به اروپا سفر نمود، دیری نپایید که انقلاب اسلامی ایران به وقوع پیوست و هنگام بازگشت به زادگاهش، اطرافیانش او را از این کار منصرف نمودند لذا اجباراً به آمریکا کوچ نمود و در شهر لس آنجلس اقامت گزید تا دوران بازنشستگی خود را در جمع فامیل سپری نماید.
دکتر موسی برال در اواخر دهه 1980 مشغول به گردآوری خاطرات خود شد و توانسته بود قسمت اعظم آنرا آماده چاپ کند، اما قبل از آنکه بتواند نوشتار خود را به اتمام برساند، در زمستان 1990 در سن 78 سالگی جان به جان آفرین تسلیم نمود.