یوسف پیروزیان

یوسف پیروزیان در سال 1291 خورشیدی (1912 میلادی) در خانواده ای متدین در تهران چشم به جهان گشود. پدرش آشر در اطراف محله عودلاجان در دکانی از طریق فروش سنگ های قیمتی (فیروزه) امرار معاش می نمود.
یوسف پیروزیان تحصیلات ابتدایی را در مدرسه آلیانس (اتحاد) و متوسطه را در دبیرستان دارالفنون به پایان رساند، ضمن آنکه در مکتب “حاخام حیم موره” به فراگیری علوم دینی و شرعیات یهود هم مشغول بود. او تحصیلات عالیه خود را در سال 1315 خورشیدی در رشته حقوق و علوم سیاسی به انجام رساند و سپس موفق به اخذ دکترای اقتصاد از دانشگاه تهران شد. وی پس از پایان خدمت سربازی، یلافاصله در شهرداری با سمت شهردار منطقه دوازده (مناطق محله عودلاجان و پامنار) منصوب و مشغول به خدمت شد.
یوسف پیروزیان در راستای فعالیت های شغلی، فعالیت های اجتماعی خود را ابتدا با انجمن خیریه کلیمیان آغاز نمود.
از اقدامات مهم او، پیگیری جهت آسفالت خیابان سیروس (مصطفی خمینی) بود که برای اولین بار در منطقه 12 این امر انجام گرفت و تأثیر شایان توجه و مثبتی را برای ساکنین محله عودلاجان در پی داشت.
از دیگر خدمات ارزنده یوسف پیروزیان، هنگام مواجه شدن گورستان بهشتیه خاوران با مسئله کم آبی و خطر خشک شدن درختان آن بود، او با بهره گیری از موقعیت شغلی و با تلاشی پیگیر کارهای اداری در شهرداری را برای ایجاد و احداث چاه آب (دوسنگ آب) و جریان آن در بهشتیه را دنبال نمود، سرانجام با توصیه “فخرالدوله” شاهزاره قاجار (مادر علی امینی نخست وزیر وقت) این امر میسر گردید.
یوسف پیروزیان در اوایل سال 1320 خورشیدی از مقام خود در شهرداری کناره گیری نمود. او با همکاری برادرشان، تجارتخانه ای را در بازار تهران تأسیس نمود و اقدام به واردات اقلام دارویی کرد، همزمان با اوج گیری آتش جنگ جهانی دوم و خطر شیوع بیماری های واگیردار (تیفوس، تیفویید و طاعون) در تهران ، بویژه در محله عودلاجان ، باعث گردید یوسف پیروزیان محور فعالیت های واردات دارویی خود را بیشتر به داروهای مورد نیاز آن دوران، از جمله پنی سیلین و دیگر انتی بیوتیک ها اختصاص دهد، و همین امر باعث گردید جان هزاران نفر از شهروندان مبتلا به این ویروس خطرناک، از مرگ حتمی نجات یابد، ضمن آنکه مدت ها بعضی از اقلام دارویی مورد نیاز کانون خیرخواه و دیگر مراکز درمانی کشور از طریق تجارتخانه یوسف پیروزبان تأمین گردید.
پس از شکل گیری کانون خیرخواه در سال 1322 خورشیدی مقارن با آغاز ساختمان جدید کانون خیرخواه، یوسف پیروزیان به عنوان عضو هیأت مدیره پذیرفته شد و سمت اولین رئیس هیأت مدیره کانون خیرخواه به وی واگذار گردید. او شخصاً مراحل قانونی (ثبت مؤسسات) کانون خیرخواه را دنبال نمود و با تلاش پیگیر موفق گردید، این مرکز درمانی را به ثبت برساند و با بیش از یک دهه خدمت در کنار کادر پزشکی کانون،صادقانه در این مقام مسئولیت تدارکات و انجام مسایل و امور اداری و حقوقی را با شایستگی به جامعه کلیمیان تهران ابراز نمود. وی همچنین سال ها به همراه دیگر خدمتگزاران کلیمی به عنوان عضو هیأت رئیسه انجمن کوی محله (عودلاجان) فعالیت های خیرخواهانه داشت.
یوسف پیروزیان در سال 1326 خورشیدی با همسرش “روزا” (شوشنا) از خانواده تهرانی پیوند زناشویی بست، ماحصل این ازدواج دو فرزند پسر و چهار دختر می باشد، ضمن آنکه از طرف کانون خیرخواه یک هدیه (گلدان نقره) به عنوان قدردانی از زحماتش به وی تقدیم شد .
پس از شکل گیری انقلاب اسلامی در ایران، دکتر یوسف پیروزیان در سال 1360 تن به مهاجرت از ایران داد و راهی آمریکا شد، او پس از ملحق شدن به خانواده اش در نیویورک با وجود آنکه در سن بازنشستگی بسر می برد، از پای ننشست و شروع به فعالیت های فرهنگی و اجتماعی نمود و به دنبال ایجاد بستری برای ارتباط پیداکردن با دیگر ایرانیان بود.
در سال 1984 میلادی، با همکاری شموئیل شمسیان، اقدام به ترجمه و نشر صیدورهای سلیحوت و روش هشانا، از زبان عبری به فارسی نمود، سپس در سال 1986 میلادی ترجمه و انتشار کتاب بیرکت کنهیم را با هزینه شخصی خود انجام و در اختیار همکیشان خود قرار داد.
از دیگر اقدامات فرهنگی یوسف پیروزیان، انتشار نشریه (منورا) در سال 1988 میلادی بود، او سال ها با پشتکار خستگی ناپذیر، تا آخرین دقایق عمر پربار خود را به فعالیت های فرهنگی و اجتماعی مشغول بود. انتشار نشریه (منورا) برای فارسی زبانان در غربت، برگزاری جلسات فرهنگی و مذهبی از جمله کمک های شایان توجهی بوده که این شخصیت فرهیخته در کارنامه فعالیت های فرهنگی خود به ثبت رسانده است.
از آرزوهای مهم دکتر یوسف پیروزیان، تأسیس و راه اندازی بنیاد کنیسای مرکزی یهودیان ایران در نیویورک می باشد، که با همت وی تحقق یافت، ضمن آنکه تعداد یک هزار جلد از کتاب بیرکت کنهیم توسط وی به سازمان مرکزی یهودیان اهداء گردید، همچنین کتابخانه شخصی خود را با بیش از سیصد جلد کتب ارزنده علمی، تاریخی و مذهبی به همین سازمان اهدا نمود.
یوسف پیروزیان در تاریخ 1991 میلادی در اثر ابتلا به بیماری سرطان در سن 79 سالگی در غربت دار فانی را وداع گفت.