اسکندر میکاییل

اسکندر میکائیل در سال 1324 خورشیدی (1945 میلادی) در محله ی عودلاجان تهران (محله کلیمی ها) در یک خانواده متدین چشم به جهان گشود. پدر جدش الیاهو میکائیل از خادمین و یکی از بنیانگذاران کنیسای عزرا در زیر بازار عودلاجان بود. پدرش (لقمان میکائیل معروف به لقمون) نیز از خیر اندیشان شاخص جامعه یهودی بشمار می رفت که بخش اعظمی از عمر خویش را صرف امور عام المنفعه نمود، او از اوایل سال 1330 تا پایان عمر مسئولیت بهشتیه تهران (خاوران) را عهده دار بود. با وجود آنکه سال ها از فوت لقمون می گذرد، ولی هنوز خاطرات خدماتش را می توان در محیط بهشتیه احساس نمود.
اسکندر میکائیل تحصیلات ابتدایی را در دبستان اتحاد محله و متوسطه را در دبیرستان هدف به پایان رسانید و سپس وارد هنرستان صنعتی «اُرت» شد و پس از گذراندن دوره صنعتی در اُرت و اخذ دیپلم از این مؤسسه آموزشی به خدمت نظام اعزام گردید و به عنوان سپاهی دانش (دوره هفتم) در یکی از دهات اطراف بیرجند در نزدیکی مرز افغانستان دوره خدمت سربازی را به پایان رساند. وی پس از پایان دوران خدمت در ارتش ابتدا به استخدام کارخانه صنعتی ارج درآمد و بعد از مدتی در کارخانجات دیگر (جنرال استیل و امرسان) به کار و کسب تجربه پرداخت. دیری نپایید که تصمیم گرفت از این به بعد از استخدام در کارخانجات دست بکشد و شخصاً برای خود فعالیت کند از این رو یک واحد تولیدی در زمینه ی منسوجات و کشباف احداث نمود.
اسکندر میکائیل فعالیت های اجتماعی را از عنفوان جوانی هنگامی که به تحصیل اشتغال داشت با آموزه هایی که از پدر و مادر خیراندیش خویش کسب نموده بود آغاز کرد. او از همان ابتدا در بطن جامعه یهودیان محله عودلاجان با مشکلات موجود از نزدیک آشنا شد و با نابسامانی های بهداشتی و مشکلات مدارس، کنیساها ودیگر معضلات اجتماعی خانواده ها رشد کرد و نیز به جهت فعالیت های خیرخواهانه پدر و مادرش خواسته و ناخواسته در حل و فسل برخی از آنها مستقیماً درگیر می شد.
اسکندر میکائیل در سال 1355 با همسرش رُزا از خانواده دل افراز فرزند دوم دکتر دل افراز آشنا شد و این آشنایی در همان سال به ازدواج انجامید. ماحصل این پیوند یک دختر و دو پسر می باشد «بهادر» و «بهداد» که از نوجوانی همچون پدرشان (اسکندر) فعالیت های اجتماعی را به ارث بردند و امروز در ارگان های مختلف کلیمیان ایران به ویژه در خانه جوانان داوطلبانه به انجام خدمات اجتماعی مشغول هستند.
ازدواج اسکندر هیچگونه خلائی در ادامه فعالیت های خیر خواهانه او پدید نیآورد. او مصمم تر با نیت کمک رسانی به دردمندان و مستمندان جامعه کلیمیان، بیشتر وقت خود را در انجمن های خیریه و یا سرای سالمندان و جاهایی که می شد نیازمندی پیدا و کمک کرد می گذراند . در سال 1365اسکندر با همیاری جمعی از دوستان خود که دستی در فعالیت های اجتماعی داشتند از جمله مرحوم یعقوب یعقوب زادگان، مرحوم سلیمان کهن اسحق و رحمت اله شبی تای جمعی را با عنوان (ستاد خیریه کوروش) تشکیل دادند تا با کمک های خود به خانواده های نیازمند شکلی بهتری ببخشند. امروز (1390 خورشیدی) این ستاد، بیش از 300 خانوار نیازمند را در سراسر ایران تحت پوشش خود قرار داده است.
ضمن آنکه از اوایل سال 1363 خورشیدی ( 1988 میلادی) در راستای فعالیت های اجتماعی رسماً به عضویت انجمن اولیاء و مربیان مجتمع آموزشی اتفاق پذیرفته شد و بیش از 13 سال در این نهاد فرهنگی خدمات قابل توجهی را به انجام رسانید. اسکندر میکائیل در سال 1377 خورشیدی جهت همکاری با بیمارستان دکتر سپیر و نیز در ارتباط با مسائل بهداشتی و مشکلات بیماران نیازمند، با جمعی از دوستان خیر اندیش و خیرخواه جامعه کلیمی، کانونی را با نام دوستداران دکتر سپیر تشکیل داد. او از این طریق توانست با همیاری اعضاء این کانون، گام های مفید و مؤثری را در حل و فسل مشکلات مالی بسیاری از مراجعه کنندگان بیمار که توان پرداخت هزینه های مداوای خود به بیمارستان را نداشتند به انجام برساند. او همچنین با تلاشی پیگیر هرازگاهی موفق به دریافت کمک های مالی از افراد خیرخواه، برای بیمارستان دکتر سپیر شد.
به واسطه آنکه اسکندر هر جا و هر وقت احساس می کرد که حضورش می تواند مثمر ثمر و گره گشا باشد، درنگ و دریغ نمی کرد، باعث گردید که خیلی زود در کنیساها، مدارس، سرای سالمندان یهودی و حتی بیمارستان دکتر سپیر به چهره ای شاخص، مثبت و مؤثری در رفع مشکلات جامعه کلیمی مبدل شود.
اسکندر میکائیل با پیشنهاد و دعوت جمعی از دوستان و فعالان اجتماعی به ویژه پرویز یشایایی رئیس هیأت مدیره انجمن کلیمیان وقت و نیز موریس متعهد نماینده کلیمیان در مجلس، در انتخابات انجمن کلیمیان که در سال 1380 خورشیدی (2011 میلادی) انجام گرفت حضور یافت و توانست با کسب حداکثر آرای رأی به عنوان عضو هیئت مدیره انجمن انتخاب گردد و طی جلسه هیأت مدیره، وی به سمت خزانه دار انجمن کلیمیان منصوب و مشغول به فعالیت شد.
اگر چه اسکندر ترجیح می داد اینگونه فعالیت ها (اجتماعی و عام المنفعه) را همچون گذشته بطور غیر رسمی (شخصاً) انجام دهد و از هرکسب شهرتی به دور باشد. با ورود به انجمن حجم مسئولیت های محوله به مراتب سنگین تر از گذشته شد، اما با این وجود
در این امر قصوری به خرج نمی داد.
در شروع کار از طرف انجمن کلیمیان، وی به عنوان رابط انجمن با سرای سالمندان تعیین شد، اگر چه سال ها قبل اسکندر با این مرکز توانبخشی در کنار گادنعیم همکاری می نمود دیری نپایید که رسماً به عضویت هیأت امنای سرای سالمندان پذیرفته شد و در کنار مرحوم گادنعیم، منصور وفا منصوری و منوچهر سرافراز فعالیت های گسترده ای را به انجام رسانید.
اسکندر میکائیل در کارنامه فعالیت های اجتماعی خود به ویژه پس از ورود به انجمن کلیمیان وظایف گوناگون و خطیری را به عهده گرفت و نقش بسیار مهم و سازنده ای را در این راستا از خود نشان داد. شایستگی وی طی این دوران باعث گردید در انتخابات انجمن کلیمیان در سال 1384 خورشیدی مجدداً با حفظ سمت قبلی (خزانه دار) انتخاب گردید و مجموعاً مدت 10 سال در این سمت به فعالیت خود ادامه دهد.
در زمره کارهای اسکندر، انتخاب وی در هیات امنای کنیسای لویان و انتصاب ریاست صندوق جدید التأسیس تعاون می باشد.
در سال 1387 خورشیدی(2007 میلادی) با شکل گیری و تأسیس سایت 7DORIM اسکندر میکائیل به عضویت مرکز پژوهش و مطالعات ایرانیان یهودی درآمد و جهت احیاء و بقا تاریخ شفاهی یهودیان ایران همکاری پر ثمری را با این مرکز فرهنگی انجام داد.
سال 1390 در انتخاباتی که برای هیات مدیره جدید انجمن برگزار شد، اسکندر میکائیل به عللی نتوانست به انجمن را یابد، اما کماکان همانند گذشته تمامی فعالیت های اجتماعی و خیر خواهانه خود را بطور مستقیم یا غیر مستقیم دنبال می نماید.