Englishسال 1319 مرحوم ابراهیم گیلاردی خانه ای را جهت سکونت خانواده اش در بخش اعیان نشین عودلاجان (محله یهودیان) واقع در خیابان سیروس کوی کشفی (برگرفته از نام موسی کشفی، یکی از ساکنین این کوی) که امروز به نام کوی صاحب الزمان تغییر نموده، از یکی از صاحب منصبان و اقوام خاندان قاجار که در آن سکونت داشته، خریداری می کند.
این خانه با وسعت 420مترمربع، مشتمل بر 8 اطاق، دو سرداب یک انبار و یک هشتی خور همراه با بالاخانه بوده.
شغل مرحوم ابراهیم گیلاردی زرگری بود، از این رو وی انبار موجود در خانه را اختصاص داده بود به یک کارگاه کوچک زرگری.
وی کوره ای کوچک همراه با بوته و دستگاه غال (که برای جداسازی طلا از دیگر فلزات، به عبارتی برای خالص گردن عیار طلا) و دیگر ابزار لازمه را در این انبار گرد آورده بود و سال ها از این طریق امرار معاش می کرد.
سال 1354 با توسعه پیدا نمودن تهران، وی همانند دیگر همکیشانش خانه ای را در بالای شهر تهران می خرد و از محله به خیابان کوچ می کند.
سال ها این خانه خالی از سکنه می ماند البته طی این مدت چندین بار از جهت خرابی ها و فرسایش، مرمت می شود.
سال 1373 بعد از یک بازسازی کلی خانه فوق به عنوان انبار در اجاره یکی از بازاریان قرار می گیرد. در سال 1379 پس از تخلیه این خانه در اجاره یک خانواده افغانی قرار می گیرد.
اگرچه وراث آن مرحوم، تنها یادگار مانده از پدرشان را تا به امروز حفظ نموده اند ولی به خاطر تغییر و تحولاتی که در بافت معماری محله از طرف شهرداری در پیش است اجبارا وراث در پی فروش این خانه قدیمی هستند.
خانه ای در محله
بهار 2009
A house in the neighborhood
Spring 2009
خانه ای در محله
بهار 2009
A house in the neighborhood
Spring 2009
نمای از ضلع شمال محوطه حیاط
بهار 2009
View from the north side of the courtyard
Spring 2009
خانه ای در محله
بهار 2009
A house in the neighborhood
Spring 2009
خانه ای در محله
بهار 2009
A house in the neighborhood
Spring 2009
ضلع جنوبی حیاط
بهار 2009
South side of the yard
Spring 2009
پاشویه و هاون در حیاط
بهار 2009
Pashoyeh and mortar in the yard
Spring 2009
سرداب واقع در ضلع جنوبی
بهار 2009
The cellar is located on the south side
Spring 2009
پلکان توالت واقع در زیر زمین، پلکان منتهی به هشتی و درب خانه
بهار 2009
The stairs of the toilet located underground, the stairs leading to the vestibule and the door of the house
Spring 2009
درب خانه
بهار 2009
House door
Spring 2009
چراغ سه فیتیله، مانده از دوران قدیم
بهار 2009
A lamp with three wicks, left over from ancient times
Spring 2009
طاقچه ها، درون اطاق
بهار 2009
Niches, inside the room
Spring 2009
گچ بری طاقچه
بهار 2009
Niche plastering
Spring 2009
پوشش چوبی سقف
بهار 2009
Wooden roof covering
Spring 2009
خانه ای در محله
بهار 2009
A house in the neighborhood
Spring 2009
نمای گچ بری طاقچه ها، در یکی از اطاق ها
بهار 2009
A house in the neighborhood
Spring 2009
عودلاجان از محله‌های قدیمی شهر تهران است. این محله واقع در محدوده خیابان‌های پامنار از غرب، خیابان شهید مصطفی خمینی (سیروس سابق) از شرق، خیابان امیر کبیر (چراغ برق سابق) از شمال و خیابان بوذرجمهری (بوذرجمهری سابق (از جنوب) بوده است که همراه با محله‌های ارگ، دولت، سنگلج، بازار و چاله میدان، تهران عصر ناصری را شکل می‌دادند. عودلاجان قدیم با ۲۶۱۹ خانه و ۱۱۴۶ دکان بزرگ‌ترین محله شهر و مرفه‌نشین تهران محسوب می‌شد
نیم طبقه ی دوم
بهار 2009
Half of the second floor
Spring 2009
عودلاجان از محله‌های قدیمی شهر تهران است. این محله واقع در محدوده خیابان‌های پامنار از غرب، خیابان شهید مصطفی خمینی (سیروس سابق) از شرق، خیابان امیر کبیر (چراغ برق سابق) از شمال و خیابان بوذرجمهری (بوذرجمهری سابق (از جنوب) بوده است که همراه با محله‌های ارگ، دولت، سنگلج، بازار و چاله میدان، تهران عصر ناصری را شکل می‌دادند. عودلاجان قدیم با ۲۶۱۹ خانه و ۱۱۴۶ دکان بزرگ‌ترین محله شهر و مرفه‌نشین تهران محسوب می‌شد
تیرهای چوبی سقف
بهار 2009
Wooden ceiling beams
Spring 2009
ساکنان محله عودلاجان در قدیم بیشتر کلیمی بودند. زرتشتیانی نیز در این محله سکونت داشتند. همچنين برخي از مشاهير تاريخ معاصر ايران مانند خاندان قوام الدوله، خاندان مستوفي، نصيرالدوله بدر تاجر ثروتمند و نخستين وزير فرهنگ دوره پهلوي، سيد حسن مدرس، نماينده مجلس شوراي ملي و چهره نامدار مشروطيت در عودلاجان ساكن بودند.
تیرهای چوبی سقف و پوشش حصیری آن
بهار 2009
The wooden beams of the roof and its wicker covering
Spring 2009
خانه‌هاي پراتاق اين محله در عرف عوام به خانه قمر خانم معروف بود.
عودلاجان از مناطق اعيان‌نشين تهران در دوره قاجار بوده و همپاي بازار، وفاداري بيشتري را به مذهب و روحانيت بروز مي‌دادند. اين را مي‌توان از وجود ۱۶ مسجد و مدرسه در اين كوچكترين محله تهران دريافت و اين كه طبق اسناد به جا مانده از دوره قاجار، بيشترين آمار روضه خواني، زيارت نامه خواني و تعزيه گرداني در آن به چشم مي‌آمد. محله‌اي با باغ‌ها و خانه‌هاي باشكوه بسيار. خانه مدرس و باغ ملك‌الشعرا و كاخ گلستان و بناي مسعوديه در اين منطقه جاي گرفته‌اند
خانه ای در محله
بهار 2009
A house in the neighborhood
Spring 2009
عودلاجان تا اواسط دوره پهلوي اعتبار اجتماعي خود را حفظ كرد. اما پس از دگرگوني‌هاي بزرگ اجتماعي و شهري كه در دهه 1340 رخ داد، به تدريج از اهميتش كاسته شد. آن چه اكنون محله عودلاجان را به شدت تحت فشار قرار داده است، گسترش بازار در تمامي اضلاع محله است.
خانه مجاور که بصورت خربه ای در آمده
بهار 2009
The adjacent house that has become a ruin
Spring 2009
نام عودلاجان را تغييريافته آو-دراجين كه در زبان تاتي بومي تهران به معني «جاي تقسيم آب» است مي‌دانند. برخي نيز نام اين محله را تلفظ «عبدالله جان» به لهجه كليميان دانسته‌اند
برگرفته از یاداشت های شهرام شهریار
نمای خانه ها ی اطراف
بهار 2009
View of the surrounding houses
Spring 2009