نمای بیرونی کنیسایپاراس نیویورک زمستان 2016

مهاجرین یهودی ایرانی در نیویورک و نیز ازدیاد اعضای این سازمان ، نیاز ضروری به نظر رسید که بایستی هر چه زودتر مکانی وسیعتر به عنوان یک مجتمع دینی و فرهنگی (فرهنگسرا) که جوابگوی نیازهای جامعه باشد ساخته شود . از این رو اعضای هیئت مدیره به سر پرستی ” رولن ثابت ” با تلاش و همکاری دیگر اعضاء خیرخواه در سال 1988 میلادی با درنظر گرفتن بودجه ای که طی سالهای گذشته جمع آوری شده بود ، اقدام به خرید قطعه زمینی در منطقه پر تراکم یهودی نشین کوئینز کردند . سپس با موافقت هیئت مدیره ، مسئولیت طرح و نظارت بر ساخت را مهندس ” مهدی دیان ” که فارغ التحصیل از دانشگاه آمریکا و نیز عضو هیئت مدیره سازمان بود به عهده گرفت .
مجتمع فرهنگی پاراس با پشت سر گذاشتن ده سال فعالیت فرهنگی و اجتماعی ، در سال 1990 میلادی با برگزاری جشنی با شکوه و با حضور صدها نفر مهاجر یهودی ایرانی و جمعی از یهودیان خارجی ، ضمن حمل چندین لوح توراه های مزین شده و نیز انجام مراسم نصب مزوزا (توسط بنیانگذاران و شخصیت های برجسته جامعه) کنیسای پاراس را به عنوان یکی از اولین کنیساهای سفارادی متعلق به ایرانیان یهودی را در نیویورک افتتاح نمودند.
کنیسای پاراس به صورت یک زیر مجموعه از مجتمع فرهنگی شامل بر کتابخانه ، اطاق های اداری ، سالن پذیرائی (سعودا) ، کنیسای کوچکتر و چند کلاس درسی بنا گردید .
در ساختمان این کنیسا نشانه هایی از معماری مدرن به چشم می خورد بخصوص در نمای بیرونی آن . سالن عبادتگاه با مساحت ده هزار (اسکور فیت) دارای ساختمانی ساده با کشیدگی شمالی و جنوبی به ارتفاع دو طبقه که طراحی فضای داخلی بخش هخال (جایگاه توراه) با سقفی بلند و در انتها بخش جنوبی کنیسا (در دو طبقه) که طبقه دوم اختصاص داده شده به جایگاه بانوان (بخشی از طبقه دوم در سالن کنیسا ادغام گردید) .
آرایش فضایی داخلی این کنیسا به تبعیت از شکل کلی ساختمان و احکام ساخت کنیسای سفارادی صورت گرفته ، طوریکه مکان نشستن ها ، جایگاه پیشنماز ، جایگاه توراه ، پنجره ها ، لوستر ها و دیگر تزئینات همگی از اجزاء مهم و با سلیقه ای خاص شکل گرفته ، از ویژگی های این کنیسا ، اختصاص یک فضای جداگانه به جایگاه توراه (تورات) می باشد که توسط یک سکوی چوبی از دو طرف و به اندازه دو پله از سطح کنیسا بالاتر است . ضمن آنکه ارتباط بصری و فضایی این فضا و فضای کنیسا با طراحی شکیل و با استفاده از هنر منبت کاملاً حفظ شده است .
جایگاه توراه (هخال) با بهره گرفتن از هنر گچ بری و آینه کاری توسط “استاد علی دولتشاهی” همراه با رنگ های زیبا به شکل گل و بوته تزئین شده . در دو طرف درب هخال طرح دو سفر توراه و در دیواره های شرقی و غربی کنیسا دو طرح نمادین (گچ بری و آینه کاری) ستاره ماغن داوید یکسان و در روبروی هم قرار داده شده .و دیوار های جانبی با رنگ آمیزی آبی شاد از یک سو و از سوئی دیگر ، به واسطه قرار دادن پنجره ها (نورگیر) در ضلع غربی و شرقی (مجاور به سقف) و اطراف جایگاه توراه مجموعا یک فضای کاملا روحانی را ایجاد نموده است .
نیز جایگاه پیش نماز با طرح و رنگ مشابه سکوی مقابل جایگاه توراه برگرفته از هنر منبت کاری و نیمکتهای چوبی با رنگ و طرحی هماهنگ زیبائی خاص به این کنیسا بخشیده است .
ناگفته نماند به جهت قرار گرفتن کنیسای پاراس در محدوده زندگی مهاجرین یهودی ایرانی از دهه 1980 تا سال 2000 میلادی این عبادتگاه به یکی از کنیسای مهم منطقه کوئینز تبدیل شده بود . نیز همچنین در مقایسه با دیگر کنیساهای ایرانیان در آمریکا از جایگاهی خاص برخوردار شده بود .
به نقل از “مهندس مهدی دیان” ، طرح و نمای داخلی کنیسای پاراس الهام گرفته از معماری یکی از کنیساهای قدیمی همدان متعلق به دوران قاجار (قرن نوزدهم) که توسط پدربزرگش “ملا ربی دیان” بنیان نهاده بود ، می باشد .
بنای ساختمان پاراس در سه طبقه و یک زیر زمین ، طبقه اول کنیسا با گنجایش تقریبی 280 نفر و در نیم طبقه دوم مخصوص بانوان با گنجایش 150 نفر که در صورت لزوم جمعیتی بیش از 500 نفر را بویژه در مراسم موعدیم و مناسبت های خاص پذیرا بوده است .
مسئولیت خزانیم زیر نظر “ربای دیان” ، ابتدا به عهده “ماشیح کفاش” بود ، بعدها “منصور سلیمان زاده” هم در این زمینه همکاری شایان توجهی نمود نیز همچنین شادروان “حقنظر حکاکیان” هرازگاهی با سروده هایش مدعوین را مزکی می نمود .
کنیسای کوچک پاراس در طبقه سوم به مساحت دوهزار (اسکور فیت) و با گنجایش بیش از یکصد نفر بعنوان یشیوا و به موازات کنیسای بزرگ پاراس در ساعاتی مخصوص طی این سالها به انجام فرایض دینی پرداخته . ربای بخشی از اعضا فعال کنیسا چندین سال مسئولیت دیبره توراه و نیز مسئولیت آموزشی کلاسهای دینی را در این مجتمع عهده دار بود .
از اواسط دهه 1990 به واسطه کوچ نمودن تدریجی خانواده های مهاجر یهودی ایرانی از منطقه کوئینز به مناطق دیگر نیویورک منجمله لانگ آیلند و جایگزین شدن دیگر مهاجرین یهودی سایر کشور ها ( بخارائی ، ایسرائلی و یهودیان دیگر کشورهای عربی ) ، رفته رفته جمعیت ایرانی عضو کنیسای پاراس رو به کاهش نهاد .
ادامه این جابجایی ها و تغییر مکان خانواده های ایرانی و اعضای کنیسا ، از یک سو و آمدن دیگر مهاجرین یهودی غیر ایرانی به این منطقه ، باعث گردید از اوایل دهه سال 2000 میلادی تغیراتی بنیادی در سیستم مدیریت تشکیلات پاراس شکل بگیرد . دیری نپائید بدلیل عدم شرکت اعضای سازمان پارس در انتخابات دوره پنجم و نرسیدن رای به حدنصاب در انتخابات اعضای جدید هیئت مدیره ، اجبارا هیئت مدیره پاراس منحل گردید .
لذا در راستای اهداف و ادامه فعالیت های فرهنگی و اجتماعی سازمان پاراس و حفظ و انجام فرایض دینی در کنیسای پاراس ، شورائی به سرپرستی “رولن ثابت”تشکیل گردید .

کنیسای پاراس نیویورک زمستان 2016

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

حمایت مالی 7Dorim

تصاویر, کنیساها

کنیسای پاراس

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

حمایت مالی 7Dorim