همایون ابراهیمی

همایون ابراهیمی در شهریور ماه 1324 خورشیدی (1945 میلادی) در شهر کرمانشاه در یک خانواده متدین یهودی و فرهنگی چشم به جهان گشود .
پدر او ” شکرالله ابراهیمی ” ، نماینده رسانه های خبری ( اطلاعات ، کیهان ، تهران ، مصور ، خواندینها و ….. ) در استان کرمانشاه بود . نیز پدربزرگش ” حاج سلیمان کهنزاد ” از بنیانگذاران کارخانه ی سیگار سازی ( بدون استفاده از ماشین آلات ، بصورت دست پیچ ) در کرمانشاه بود .
همایون تحصیلات ابتدائی را در مدرسه اتحاد و دوران متوسطه را در دبیرستان پهلوی سپری نمود و پس از پایان دوران دبیرستان ، جهت ادامه تحصیلات عالیه در سال 1344 رهسپار سرزمین مقدس شد . او پس از آموزش زبان عبری ، وارد دانشکده مهندسی «تخنیون» در شهر حیفا و در سال 1352 خورشیدی موفق به کسب پایان نامه دانشگاهی خود در رشته آرشیتکت (مهندسی سازه) گردید .
مهندس همایون ابراهیمی پس از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه در سال 1973 با همسرش ” رأفت ” ( که زاده کرمانشاه بود ) از خانواده “شیرازی صابر” پیوند زناشوئی بست ، ماحصل این ازدواج دو فرزند پسر و یک دختر می باشد . یک سال بعد در استخدام یک شرکت مهندسی دولتی قرار گرفت و تا سال 1991 میلادی ، پس از شانزده سال خدمت ، آن شرکت را ترک نمود . به انجام پروژه های ساختمانی مشغول گردید .
همایون ابراهیمی فعالیت های فرهنگی خود را از عنفوان جوانی هنگامی که دانش آموز دوران ابتدائی بود آغاز نمود . او به جهت علاقه به زبان فارسی بیشتر وقت خود را همواره در پی مطالعات آثار بزرگان شعر و ادب ایران قرار داد . بویژه بیشتر مطالعات ادبی خود را در راستای شعرای صاحب نام و صاحب سبک عرفانی متمرکز نمود .
به نقل از خودش ، سخت گیری های “استاد یدالئه بهزاد” از شعرای نامی کرمانشاه تأثیر بسزایی در سوق دادن وی به دریای بی کران فرهنگ پارسی گردید . نیز همچنین مادرش که به شغل آموزگاری مشغول بود ، بهترین مشوق همایون در آموزش فرهنگ همیشه بهار ایران زمین بود . استعداد و خلاقیت در خلق آثارش به ویژه در سبک سرودن اشعار عرفانی ، از همان آغاز بسیار چشمگیر و قابل تحسین بود . او با بهره جستن از آثار بزرگان شعر و ادب چون حافظ و سعدی ، خاقانی و مولانا ، شیوه ای خاص برای خلق آثارش برگزید ، بطوریکه با وجود بیش از نیم قرن دوری از زادگاهش ، نام خود را به عنوان ادیب و کارشناس اشعار عرفانی در بین اساتید و نیز همچنین در کارنامه فعالیت های فرهنگی خود ثبت نموده است .
مهندس همایون ابراهیمی نخستین فعالیت نوشتاری خود را به دور از زادگاهش در سال 1987 میلادی ، با گردآوری و ویراستاری سروده های یکی از شخصیت های فرهیخته کرمانشاهی با نام مستعار « مسرور » در پی چهار سال تلاش پیگیر ، در قالب یک دیوان با دست خط خودش به سبک نستعلیق از نثر به نظم درآورد و به چاپ رسانید . اگر چه قبلاً مقالات بلند دیگری را در راستای گرامیداشت از شاه درویشان پیر فرزانه بلخ حضرت مولانا جلال الدین رومی در قالب نظم ارائه نموده بود . و نیز همچنین چندین بار هم با همکاری انجمن دوستداران مولوی ، در دانشگاه ها و مراکز فرهنگی ، گردهمائی هایی را بدین منظور (بزرگداشت مولانا) برپا کرده بود . ضمن آنکه طی سالها با برگزاری سمینارهایی در این امر و سفر به بلخ و زیارت مولانا و حضوری فعال در جلسات شعر خوانی ، تجربه ای شد برای همایون که در آن دیار پرماجرا و پرحادثه که چرخ زندگی ناخودآگاه بدور محوری دیگر دور می زند ، مولوی شناسی ، درویش ستائی و روزگار را از دریچه عرفان بنگرد . طوری که امروز او پیرو راه و مکتب فرهیخته ایست که جهان دانش و بینش او را می ستاید .
دیری نپائید یکی دیگر از سرودهای همکیشانش ملقب به « بزرگ امید » را با نام « نبرد داوید وگلیات » با بهره گرفتن از هنر خطاطی نستعلیق به نگارش درآورد و با همتی که بخرج داد آن را به چاپ رسانید . ناگفته نماند ، همایون ابراهیمی از دوران جوانی به نگارگری (نقاشی) بسیار علاقه مند بود و تا به امروز با بهره گرفتن از این استعداد ، چندین تابلو نقاشی ، رنگ و روغن و نیز سیاه قلم را خلق نموده است . ضمن آنکه از همان دوران از خط خوب و خوانایی بهره مند بود . عشق و علاقه به این امر انگیزه شد که بیشتر آثار نوشتاری خود را و چند کتاب از تألیفات خود را به روش نگارش نستعلیق و شکسته و نیز تلفیقی با هنر نقاشی و خطاطی خلق و به علاقه مندان آثارش ارائه کند .
همایون همواره کوشیده است واژه های بیگانه را از کلیه ی نوشته هایش بیرون کند و پارسی ناب که زبان مادری و ارجمند هر ایرانیست در آثار نوشتاریش بکار گیرد . او با عشق و وابستگی های ژرف به ایران و فرهنگ پارسی در سال 2003 کتابی تحت عنوان « درفش مهر » را به زیر چاپ برد . “همایون ابراهیمی” در این کتاب خاطرات دوران گذشته ، بویژه تاریخ گذشته یهودیان کرمانشاه را به شیوه ای کوتاه مورد نقد و بررسی قرار داده و نیز آداب و رسوم و گویش های یهودیان کرمانشاه را به رشته تحریر درآورد . استقبال خوانندگان از این اثر باعث گردید که همایون در سال 2007 مجدداً آنرا تجدید چاپ کند سپس کتاب « او …. » و بعبارتی جای پای او بر سروده های پارسی ، اثریست در گلزار همیشه بهار و شعر و ادب فرهنگ شکوهمند پارسی که از دیده نویسنده ، هدیه ایست به دوستداران و سرسپردگان پیر بلخ (مولانا) .
همایون ابراهیمی در سال 2009 میلادی با پیشنهاد یکی از دوستانش مسئولیت اجرائی یکی از رسانه های 24 ساعته فارسی زبان رادیوئی را داوطلبانه پذیرفت و هر هفته به مدت یک ساعت در برنامه ای فرهنگی با نام « درفش مهر » در راستای شناخت سرزمین مقدس و فرهنگ یهودیان ایران به فعالیت مشغول شد . ضمن آنکه بیش از هشت سال مقالات ادبی خود را با نام (درمحفل حافظ) در تنها رسانه ی فارسی زبان با نام « شهیاد » می نوشت و خود اجرا می نمود . نیز همچنین در برنامه دیگر رادیوئی در شش بخش در قالب برنامه ادبی و فرهنگی ، دیدگاه مولانا را به زندگی و عرفان مورد بررسی قرار داد .
همایون ابراهیمی در سال 2013 در راستای اجرای برنامه های رادیویی ، کتابی تحت عنوان « رخدادهای 100 سال گذشته » (از سال 1900 میلادی) که مشتمل بر مهمترین رویدادهای ایران و جهان را گردآوری و به چاپ رسانید .
نیز در سال 2015 کتابی تاریخی راجع به شخصیت آزادی خواه و اسطوره ای قدیم قوم یهود ، با نام « سپهسالار برکوخوا » سرداری شجاع و آگاه از نظام قوشون داری که با گردآوری سربازانش ، مبارزه ای سخت و نابرابر را با سپاه روم باستان آغاز نموده بود منشر نمود .
همایون بر این باور است “سپهسالار برکوخوا ” نمایانگر روشنگری ها در شناسائی تاریخ کیش یهود به ویژه برای پارسی زبانان است . که او توانسته با قلمی شیوا آن را ترسیم نماید .
مهندس همایون ابراهیمی باوجود آنکه به دوران بازنشستگی خود رسیده ، اما کماکان با عشق به فعالیت های فرهنگی و اجتماعی و نیز هنری خود مشغول است . بدون تردید او با کوشش و تلاشی روز افزون وپیگیرش در راستای اشاعه و ترویج فرهنگ پارسی بویژه برای ایرانیان یهودی پراکنده در اقصی نقاط دنیا ، نقش بسیار مثبت و مؤثری را عهده دار می باشد . او علاوه بر خلق آثار نقاشی ، خطاطی و نوشتاری ادبی ، اخیراً رسانه ای را در اینترنت ایجاد نموده تا بدین وسیله کلیه آثار خود را به تمام ایرانیان به ویژه آنهائیکه در غربت به سرمی برند ارائه نماید . نیز همچنین در حال حاضر کتابی تحت عنوان « پرواز » را که در برگیرنده اندیشه دور پرواز از ” مولانا ” می باشد آماده چاپ نموده است و کتاب دیگری تحت عنوان « قصه دل » به صورت دست نویس با خط نستعلیق در دست نوشتن دارد و امید دارد که به زودی آنها را به چاپ برساند .
مهندس همایون ابراهیمی این شخصیت فرهیخته،نویسنده، شاعر، خطاط،هنرمند و فعال فرهنگی و اجتماعی در تاریخ ششم جون 2022 در اثر ایست قلبی در سن 77 سالگی دار فانی را وداع گفت، در حالی که بسیاری از کارهای ارزشمندش نا تمام مانده .