ابراهیم سعیدیان

ابراهیم سعیدیان ( ملقب به آریا ) در سال 1330 خورشیدی (1950 میلادی) در شهر هنرپرور اصفهان چشم به جهان گشود . پدرش باروخ سعیدیان از کسبه میدان چهار باغ که سالها به خرید و فروش صنایع دستی اشتغال داشت ، مادرش زنی هنرمند، اهل مطالعه و با ذوق ، اشعار زیادی سرود و او بود که عشق سرودن را به ابراهیم از نوجوانی آموخت و این میراث فرهنگی را از جدش به فرزندش ” ابراهیم ” انتقال داد .
ابراهیم سعیدیان تحصیلات ابتدایی را در آلیانس اصفهان به پایان برد و در سال 1343 خورشیدی به همراه خانواده اش به تهران کوچ نمود و ادامه تحصیلات را در دبیرستان اتحاد به پایان رسانید . سپس به خدمت سربازی اعزام گردید و پس از دو سال خدمت ، بلافاصله جذب بازار کار گردید ( با پدرش به همکاری پرداخت ) . ابراهیم سعیدیان فعالیتهای اجتماعی را در نوجوانی با عضویت در سازمان « خلوتص » آغاز نمود ، دیری نپائید با همت و همکاری تنی چند از دوستانش ، « خانه جوانان یهود » را در محله عودلاجان بنیاد نهادند و جلسات خود را در ایستگاه تکیه ، در دو اتاق در طبقه دوم ( بر روی شعبه پخش نفت برگزار می نمودند ) . سه سال بعد، سازمان جوانان هاتف ( زیر نظر خانم دکتر عزیزه برال ) تأسیس شد و از سعیدیان خواسته شد که در اداره آنجا با آنها همکاری کند .
ابراهیم سعیدیان استعداد نوشتن را ، ابتدا در دبیرستان با نوشتن انشاء و مطالب ادبی به نمایش گذاشت . همزمان دوستانش از او خواستند تا مسئولیت نوشتن مطالب نشریه خانه جوانان را هم به عهده بگیرد ، پس از مدتی مسئولیت کمیته جشن و هنر خانه جوانان هم به او واگذار شد .
ابراهیم از همان عنفوان جوانی علاقه ای فراوان و زایدالوصفی به سرودن شعر داشت و در هنگام فراغت به مطالعه علم عروض و دیوان شعرا ، اوقات را سپری می کرد . ضمن آنکه تشویق های اعضای خانواده و رهنمودهای دایی شاعرش “نجات الئه کوهن” ( مؤلف کتاب ضربان قلب ) ، انگیزه ای شد تا با عزمی راسخ و پشتکار بسیار ، وقت بیشتری را به فراگیری علم سرودن قرار دهد . و با شرکت در محافل ادبی و شب شعر، نیز همچنین حضور در محضر تنی چند از اساتید فرهنگی و شعرای نامی تجربه های جدیدتری را کسب نماید . ضمن آنکه با اجرا سرودهایش اثر مثبت و خوبی بر ذهن مشتاقان شعر ادب بجای گذاشت .
دیری نپائید انجمن همدانی ها مقیم مرکز اشعار و غزل های سعیدیان را بصورت طبع مزین شده در اختیار علاقمند این هنر اصیل ایرانی قرار دادند . نیز همچنین از سال 1383 خورشیدی ، سرودهای وی در روزنامه « ابرار » و مجله « افق بینا » بطور مرتب چاپ گردید .
ابراهیم سعیدیان در سال 1358 خورشیدی با همسرش ” شهناز ” از خانواده ” لاهیجانی ” پیوند زناشوئی بست ماحصل این ازدواج دو فرزند ( یک پسر و یک دختر ) می باشد .
ابراهیم سعیدیان در راستای فعالیت های فرهنگی در سال 1380 خورشیدی توسط شادروان ” دکتر ابراهیم برال “رئیس کانون فرهنگی هنری اجتماعی جهت همکاری به این کانون دعوت گردید و پس از یک سال فعالیت به عضویت هیئت مدیره پذیرفته شد و دو دوره در سمت نایب رئیس به خدمت مشغول بود . پس از فوت دکتر برال ، در انتخاباتی که انجام گرفت ، ریاست کانون به وی واگذار گردید. . یکی از اقدامات مهم سعیدیان در این مرکز فرهنگی ایجاد بنیاد ازدواج به سرپرستی شخص وی بود . که در مدت کوتاهی نتایج قابل ملاحظه ای را در بر داشت . متعاقباً ایجاد صندوق خیریه در این راستا بود .
دپس از عضویت در کانون فرهنگی ( 1380 خورشیدی ) مقارن با بازگشت ” استاد عبداله طالع ” از مسافرت ، هنگام ورود وی به کانون ، ابراهیم سعیدیان با قطعه شعری از ایشان استقبال کرد .
طالعم گفت که طالع ز سفر باز آمد مایه و مفخر و ادب دُر و گوهر باز آمد
و همین شعر باعث ایجاد مودت و پذیرفتن او به شاگردی گردید و در طی مدتی کوتاه در مکتب این شاعر آزاده و هنرمند به فراگیری اصول و قواعد سرودن شعر پرداخت نیز همچنین سالها در مکتب ” دکتر برسیم برجیس ” از دیگر اساتید به کسب معلومات و آموختن علم سرودن مشغول بود . در ضمن مدتی را هم در مکتب استاد ” دکتر امیر هوشنگ شفا ” در این راستای بسیار آموخت
او به موازات مشارکت در امور اجتماعی با شرکت در محافل و مجالس ( شب شعر ) و انجمن های ادبی به ویژه انجمن پروین اعتصامی، انجمن حافظ شعر و ادب و انجمن بازنشستگان کشوری و لشگری، به عنوان یک شاعر ملی و صاحب نظر اصحاب ادیان توحیدی ، توانست در عرصه شعر جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص دهد . او هرگز گرد تقلید نگشت و پای از دایره شعر سنتی فراتر ننهاد . ( بیشتر سرودهای وی پیرو سبک مثنوی و یا حماسی برگرفته از سبک خراسانی می باشد .
نا گفته نماند ، سعیدیان بیشتر مطالعات ادبی خودش را صرف آثار شعرای نامی و صاحب سبک چون حافظ و فردوسی نموده است .
ضمن آنکه مطالعات عمیقی راجع به آثار شعرای یهودی ایران ، به ویژه ” شاهین ” ، ” عمرانی ” ، ” بابایی بن لطف ” و بسیار دیگر که در قالب مثنوی سروده هایی را خلق نموده اند ، انجام داده است . او با بهر جستن از بزرگان شعر و ادب پارسی آثاری خلق نموده که حس وطن پرستی و ناسیونالیستی در اشعارش کاملاً مشهود است ، منجمله شعرهای ملی میهنی (حماسی) ” خلیج فارس ” ، ” نثار وطن می کنم جان خویش ” ، ” شهیدان قلب تاریخ ” و بسیاری دیگر .
در سال 1386 خورشیدی در همایش پانزدهمین دوره نمایشگاه کتاب که توسط وزارت ارشاد برپا گردید ، « شعر خلیج فارس » مورد توجه و تأیید کارشناسان و ادیبان قرار گرفت . بدین منظور ضمن تجلیل و تشویق ، از طرف وزارت ارشاد ، جوایزی همراه با تقدیرنامه به ابراهیم سعیدیان تقدیم گردید . نیز همچنین بعدها ، در فرصت ها و گردهمائی های دیگر که از طرف جامعه ی کلیمیان برگزار گردید ، از طرف نماینده کلیمیان در مجلس (دوره نهم) ، هیئت مدیره انجمن کلیمیان ، نشریه افق بینا و دیگر شخصیت های فرهیخته جامعه کلیمی مورد تفقد و تشویق قرار گرفت . نیز همچنین تقدیرنامه های به او تقدیم گردید
ابراهیم سعیدیان بر این باور است که چون خداوند متعال ، استعداد شعر سرودن را به او اعطا نموده است او این ذوق را در راه عظمت بخشیدن به قادر مطلق و ترویج یکتاپرستی بکار گرفته است . از این رو ، در سال 1388 خورشیدی پس از سه سال تلاش پیگیر فصل اول از کتاب مقدس توراه (آفرینش) و بخشی از تفاسیر آن را از نثر به نظم کشید و در قالب کتابی تحت عنوان « تورات منظم » به زیر چاپ برد . او در مقدمه ، این کتاب را به ارواح پر فتوح پدربزرگوارش ” باروخ بن اهرون ” و نیز مادر فداکارش ” سلطنت بت حاجی عذرا کوهن ” که در حیاتشان چون چراغ درخشان ، روشنی بخش روزهای تیره تاریک زندگانی وی بوده اند ، تقدیم نموده است .
ابراهیم سعیدیان با شیوه ی خاص و کمال بخشی از رویدادها ، حوادث و واقعیات که در کتاب مقدس آمده را در کسوت شعر و ادب از نثر به نظم در آورده . او به مدد ذوق سلیمش ، مطالب و مباحث عارف پسندی را ( بدون کم و کاست و از زبان حضرت حق ) با چنان توانای در قالب مثنوی تنظیم و تدوین نموده که خواننده ، لحظه ای خود را متأثر در فضای روحانی و خیال انگیز مشهود خواهد دید و خود را در آن دوران و در آن مکان تصور خواهد نمود ، به ویژه در گفتمان حضرت موسی با خداوند .
ابراهیم سعیدیان مدتی است ، در پی خلق مثنوی های دیگر حماسی ، عاشقانه و مذهبی می باشد . مهمترین آن به نظم در آوردن -تهیلیم (زبور حضرت داود) می باشد ، او تا کنون چندین میزبور (بخش) را در قالب شعر نوشته است و در تلاش است که در این راستای منظوم دیگری را در قالب کتاب بچاپ برساند .