آقا جان شادی

آقاجان شادی در سال 1296 خورشیدی در خانواده‌ای متدین و خوش‌نام در شهر کاشان به دنیا آمد.
یک‌سال و شش‌ماه پس از تولدش، پدرش رحمان شادی که دارای کارگاه نخ‌تابی بود، در اثر ابتلاء به بیماری حصبه در سن چهل و چهارسالگی چشم از جهان فروبست.
مسئولیت نگاهداری آقاجان و دیگر اعضاء خانواده به عهده مادرش گذاشته شد. افزون بر آموزش و پرورش کودکان، بار عظیمی را برای آقاجان، این زن جوان بردوش گرفت.
وی تحصیلاتش را تا پایان سیکل در مدرسة یقوتیئل کاشان به پایان رسانید، هنگامی که چهارده سال بیش نداشت، علی‌رغم خواسته‌اش مجبور به ترک تحصیل شد و نزد عمویش در دکانی در بازار به شاگردی مشغول گردید.
اوایل سال‌های جنگ جهانی دوم بود که وی به خدمت سربازی احضار گردید و به تهران اعزام شد، در پایان گرفتن خدمت در ارتش نیروهای متفقین ایران را با اشغال درآوردند، ارتش متلاشی گردید، نظامیان یا تسلیم شدند و یا فرار کردند. پادگانی که آقاجان شادی در آن مشغول به خدمت بود از این امر مستثنی نماند، اما وی محل خدمت را ترک نکرد و به تنهایی از آن پادگان نظامی حراست نمود. از این رو از طرف نظام از او تجلیل و تشویق به عمل آمد. پس از خاتمه خدمت سربازی، بلافاصله در سال 1325 جذب بازار کار گردید. وی در آغاز به شغل پارچه‌فروشی روی آورد، اما با تلاشی پرثمر طی 10 سال توانست موفقیت‌های چشمگیری را در امر تجارت کسب نماید.
واردات آهن، ابزارآلات صنعتی، لوازم اتومبیل، نیز گشایش یک مرکز تاکسی‌رانی با بیش از 130 تاکسی (واکسال) و گسترش فعالیت‌های تجارتی در داخل و خارج از کشور از سال 1955 میلادی که منجر به بیش از 40 بار سفر به اروپا و امریکا گردید.
آغاز فعالیت‌های اجتماعی آقاجان شادی مربوط می‌شود به دورانی که وی جز معتمدین و یکی از اعضای شورای کنیسا پل‌چوبی به شمار می‌رفت.
اوایل سال 1358 انجمن کلیمیان تهران جهت اتوماتیک نمودن پخت مصا (پسح) مبادرت به خرید ماشین‌آلات مصاپزی نمود. بلافاصله برای راه‌اندازی و اداره نمودن آن، از همکیشان تقاضای کمک و همیاری نمود. آقاجان شادی که در امور خیریه فعال بود، از این امر استقبال نمود و به‌طور داوطلب اظهار آمادگی جهت همکاری نمود.
وی طی بیش از سی سال (از یک ماه قبل از موعد نیسان «عید فطیر») مسئولیت کامل تهیه مصا را، از تهیه گندم و آرد تا پخت، بسته‌بندی و حمل و نقل، فروش و مطالبات را مدیریت می‌نمود.
ضمن‌آنکه در سال 1360 به عنوان عضو هیئت‌مدیره کنیسای یوسف‌آباد با سمت مدیر مسئول پذیرفته شد. همچنین به‌واسطه حسن‌نیت و تلاش‌های خیراندیشانه از طرف جامعه یهودیان تهران در دهه سال‌های 1360 با کسب آرای رای جامعه یهودیان به عنوان عضو هیئت‌مدیره انجمن کلیمیان تهران پذیرفته شد و با سمت مسئول کمیته حل اختلاف سال‌ها، خدمات ارزنده‌ای را انجام داد، و پس از مدتی مسئولیت مطالبات سرای سالمندان هم به وی محول گردید.
آقاجان شادی همزمان پس از کناره‌گیری لقمان میکائیل از طرف انجمن کلیمیان رسما مسئولیت اداره نمودن بهشتیه خاوران را هم قبول نمود و سال‌ها با تلاشی پی‌گیر جهت برطرف نمودن نواقص و سازماندهی بهشتیه با عشقی غیرقابل وصف خدمت نمود.
این اواخر اگرچه به واسطة سالخوردگی، توانش کاهش یافته بود، ولی همیشه فرزندانش وی را در تمام فعالیت‌های خیرخواهانه همیاری می‌نمودند.
به‌ویژه پسرش الیاس از همان ابتدا به همراه آقاجان، جهت کلاسیک‌ نمودن بهشتیه اسامی فوت‌شدگان را همراه با اطلاعات لازمه، محل دفن با درج شماره بخش یا قطعه در دفتری به منظور آگاهی‌رسانی ضبط و سپس ثبت نمودند.
مدت‌ها با تحمل گرمای طاقت‌فرسای تابستان و نیز در سرمای جانسوز زمستان، بدون دستکش برف‌های یخ‌زده را از روی سنگ‌ها پس می‌زدند تا بتوانند مشخصات لازمه را یادداشت نمایند.
امروز بهشتیه خاوران در شرف کامپیوتری شدن می‌باشد، بی‌تردید این اقدام مهم و نوآوری را می‌بایست مرهون ازخودگذشتگی‌های این انسان محجوب و وارسته دانست، طی این مدت وی از هیچ اقدامی در این راستا کوتاهی نکرد حتی خریدن متقال، شستن میت، کفن و دفن آن و … . ناگفته نماند آقاجان شادی مسئولیت امور بهشتیه کاشان را هم عهده‌دار بود. با همت وی در سال 1381، با کمک‌های مادی لرد داوود آلیانس و همکاری انجمن کلیمیان برای تجدید بنا و بازسازی زیارتگاه موشه حلوی در کاشان آقاجان شادی حضور گسترده از خود نشان داد.
آقاجان شادی در سال 1331 با خانم ننه‌جان از خانواده تیشبی ازدواج نمود حاصل این پیوند، پنج دختر و چهار پسر می‌باشد.
آقاجان شادی، مدتی است بر اثر کهولت سن اجبارا تن به بازنشستگی داده است و از فعالیت‌های اجتماعی خود کاسته است.
در آخرین مصاحبه که توسط النا لاویان انجام گرفت، گفت در این سن و سال، هرجا لازم باشد می‌آیم و خدمت‌گزار مردم خواهم بود.
وی بارها در بیشتر محافل و مراسم مختلف دولتی، در جلسات انجمن کلیمیان، دیدار با دولت مردان جمهوری اسلامی که از او دعوت به عمل آمد شرکت نموده، همچنین به پاس خدمات انسانی، نهادهای متفاوت کلیمیان از او تقدیر و تشویق به عمل آورده‌اند.
آقا جان شادی در 10 حشوان 5775 مطابق با 12 آبان 1393 در سن 97 سالگی ، پس سالها خدمت به جامعه کلیمیان بدیار باقی شتافت

همچنین ببیند مصاحبه ایشان در رابطه با کاشان