میزمور له داوید - شیرا وتفیلا: سرودی از حضرت داوید در وصف خداوند از کتاب تهلیم. این سرود در تفیلاها، قیدوش شبات، براخای نان"هموتسی" و در جشنها بصورت شیرا خوانده میشود. بگفته داوید چون بخداوند ایمان کامل دارد بنا بر این در آرامش بسر برده و هیچ هراسی در دل جای نداده حتی در گور تاریک، چون خداوند همیشه همراه اوست. "خداوند شبان من است و کمبودی نخواهم داشت، کنار آبهای آرام مرا هدایت خواهد کرد".(این میزمور در بین مسیحیان جهان هم از مقام والائی برخوردار میباشد) اودخا - شیرا و تفیلا: قسمتی از تفیلای هَلِل که در روز روش هودش و اعیاد خوانده میشود. در اصل، این سرود که قطعاتی از مزامیر تهلیم میباشد و در تفیلا گنجانیده شده برای زائران خانه خدا "بیت المقدس"که سه بار در سال و بنا به حکم خدا راهی اورشلیم میشدند ساخته شده. این سرود که به شادمانی یک زائر که خداوند آرزوی وی را برآورده کرده و به دیدن خانه خدا نائل گشته شروع شده و به شادمانی کلیه زائرین خانه خدا باتمام میرسد. هاادرت وهاامونا – شیرا و تفیلا: این سرود دارای گذشته ای بسیار دور میباشد و سراینده آن معلوم نیست. روحانیون اشکناز بر این باورند که ملائک این سرود را در وصف خداوند میخواندند. کلیه کلمات این سرود از صفات خوب خداوند تعریف میکند،مانند عظمت،جبروت،افتخار، ابدیت و شکوه مندی و غیره. این سرود قبل از شروع تفیلاها در روزهای شبات و اعیاد خوانده میشود. اگدلخا – شیرا: این سرود توسط ربای اوراهام اِوِن عِزرا شاعر، فیلسوف و تحلیلگر تورات در قرن یازده ام میلادی در اسپانیا ساخته شده. این سرود از عظمت، قدرت، شگفتی وترس از خدا تعریف میکند و که چگونه یک مخلوق نا چیز در حالی که با ترس هراس در مقابل خالق خود ایستاده بتواند که بزرگی او را توصیف کند " ترا با عظمت خواهم کرد ای خالق تمام جانها" این سرود، در روزهای شبات،اعیاد وجشنها خوانده میشود. بر گرفته از یادداشت های : ناصر مراد زری