رستگاری یعقوب

نام کتاب : رستگاری یعقوب
تالیف : حاخام یعقوب
ناشر : اسحق نگاری
تاریخ انتشار : 2009 میلادی
تعداد صفحات : 259 صفحه
موضوع : مذهبی

موضوع آمدن ناجی موعود و رهائی از قید و بند کالوت تیره و تاریک ، با تمام مصائب و ناهنجاریهایش ، قوم یهود را بمدت نزدیک به دو هزار سال مشغول و امیدوار نگهداشته . این امید چنان در روح و نهاد این قوم ریشه دوانده ، که نمازهای سه گانه ی ایام هفته و اعیاد ، حسن ختام تعلیم ، روایات و سخنرانیها در مورد تورا و قدیش مملو از درخواست و آرزوی آمدن ماشیح است . حتی زمانیکه قسمتی از بِنی ایسرائل در مدت آبادی بیت همیقداش دوم که در خاک ایسرائل زندگی می کردند و قربانی تقدیم مذبح می کردند و کاهن بزرگ نماز مخصوص روز کیپور را در قدس الاقداس میگذاشت ، آرزوی ظهور ” بن داوید ” و سلطنت او را همواره در دل میپروراندند و بزبان میاوردند . تا به آنجا رسید که یکی از فرائض تورائی (ربانی) این شد که باید به آمدن ماشیح امیدوار بود و جهت آمدن او تفیلا خواند که هر آن پدیدار گردد . همینطور در دستگاه عدل الهی هنگام محاکمه نشاما از او می پرسند آیا انتظار آمدن ماشیح را کشیدی ؟ آیا امید به آمدن او داشتی ؟
بطور کلی ، از مطالعه سراسر کتب مقدسه ، دو منظور اصلی و حقیقی نتیجه می شود . یکی عبادت حق از راه تفیلا و انجام فرامین و دستورات تورای موشه بن عمرام عالا و هشالوم ، و دیگری امیدواری به آمدن ناجی (یا رستگاری ابدی) در اثر تیقونیم و توبه و ترمیم کردار و رفتار فرد یهودی (تیقون نشاموت) . قرض اصلی از آمدن به این دنیای خاکی همانا تیقون و اصلاح اعمال و کردارهای گذشته ما در دنیاها (زندگی ها) و گیلگولهای قبلی ما است . وظیفه نِقِش ، روح و نشاما ، سه عنصر اصلی و معنوی موجودیت هر یهودی ، بطور خلاصه در اول کتاب ” یشوعوت یعقوب ” شرح داده شده و با علم به آن بقیه مباحث ادامه داده شده اند .
بر خلاف کتابهای دیگر حاخام یعقوب ، در این کتاب ایشان از جملات عبری بندرت استفاده کرده اند و ترجمه فصیح و صریح فارسی فصولی چند از تنخ ، زوهر ، قبالا و تلمود ، بطرز شیوائی عنوان شده و درباره ی آنها شرح مفصلی آورده شده . نویسنده سعی می کند از این راه بر طبق مطالعات گستره و عمیق خود ، مفاهیم والا و امیدوار کننده ی نجات ایسرائل ، ارزش قبالائی گفته های نویئیم ، پند و اندرزهای آموختنی از جریانات و اتفاقات زندگی پدران مقدس و پیغمبران بر حق ایسرائل را برساند . از طرفی بخشی از این کتاب ، تفیلاهای شخصی ، آمال و آرزوهای نویسنده است ، که آنها را در لابلای تفسیر و مشروحات ذکر می نماید .
خوشبختانه کتب انبیای ایسرائل مملو از بشارتها و وعده و وعیدهای الهی هستند که حاکی از آمدن ماشیح ایسرائل در آخر زمان می باشند . هر کدام از این انبیاء ، عَلیهم هَشالوم ، به یک نحو این واقعه ی شگفت انگیز موعود را پیش بینی کرده و با ادبیاتی فصیح و سَبکی دل انگیز ، نبوتها ، رؤیاها و پیغامهای الهی مربوطه را به قوم برگزیده و ستمدیده ی یهود ارسال کرده اند . در این مورد یشعبای نبی و برمیای نبی از همه چیره دست تر و استادانه تر مطالب خود را بیان می کنند و حاخام یعقوب به خاطر ایمان راسخ به گفته های انبیاء و امید واثق به وقوع بشارتها همواره گفته های آنان را ورد زبان داشته و خود را روز به روز نزدیکتر به آن روز موعود می دانست . ولی همچنین عقیده مند بود که ما باید با انجام فرائض مذهبی و اصلاح و تکمیل اعمال خود ، به پروردگار بنمایانیم که ما لایق آمدن ماشیح و دیدار روی او هستیم . یعنی گفته ای که در ناوی از فرمایشات باری تعالی ذکر شده —– (بوقتش تعجیل می دهیم) . یا —- (بوقتش) که بر طبق بشارتها و قول و قرارهای توسط انبیاء ماشیح را بیاورد و یا پروردگار اعمال ما را نظارت کند و قلب های ما را به امتحان بیاورد و آن وقت آمدن مهدی آخر زمان را به تعجیل از جنبه ی —– برساند .
از جملات کتب نویئیم درباره ی نجات ایسرائل و آمدن ماشیح و اقداماتی که هر فرد یهودی باید برای تعجیل آمدن ماشیح انجام دهد ، به خصوص در این زمانه ، چنین استنباط می شود که دوره ما دقیقاً زمان قبل از ظهور ماشیح است که باید بیدار شویم و در انتظار آمدن او باشیم . از طرفی آنطور که از قرائن و امارات مفهوم می شود ، رهبران و بزرگان دین ایسرائل در نیمه قرن اخیر ، همگی به این عقیده هستند که آمدن ماشیح بطور عجیبی قریب الوقوع است و اذعان دارند که باید خودمان را آماده و منتظر آمدن او بنمائیم . پر واضح است که بر هیچکس زمان و شرائط دقیق ظهور ناجی موعود معلوم نیست ، همانطور که هارامبام (مَیمونید) در کتابش نوشته ، اما با تمام این احوال حسابهائی شده و پیامهائی بتوسط ربانیم و دانشمندان علم قبالا رسیده و می رسد که آمدنش نزدیک است و باید خود را آماده کنیم . در فصل هفتم کتاب ” یشوعوت یعقوب ” ، نگارنده پاره ای از شواهد و وعده های الهی را بتوسط انبیاء در این مورد بتفصیل شرح می دهد که نه تنها امیدوار کننده و مشوق بوده ، بلکه در حقیقت امر برخی از آنها تا به حال بوضع چشمگیری بوقوع پیوسته اند .