شبات و روش حودِش

شبات و روش حودِش
یِشَعیا 66/1 – 66/25
این هفطارا با اول ماه برابر است

یشعیا – فصل شصت و شش
1. خد.اوند چنین فرمود: «آسمانها تخت من و زمین پایگاه من است، خانه ای (معبدی) که برای من (کسی که دنیا از جلال اوست) می سازید، کدام است؟ پس آرام جای من کدام است (که مرا برگیرد)؟»
2. خد.اوند می فرماید: «تمام اینها را قدرت من ساخته که پدید آمده اند.
به تهیدست، دلشکسته و آن که از سخنان من نگران است (که مبادا از آنها منحرف شود)، نظر می افکنم.»
3. «آن که مردی را می کُشد تا گاوی را برای قربانی سرببرد، اگر بره ای را ذبح می کند، چنان است که سگی را گردن زده باشد. اگر هدیه آردی تقدیم می کند، مثل این است که خون خوکی را تقدیم کرده باشد. اگر کُندری را برای یادبود می آورد، مانند کسی است که کار تبهکاری را تایید کرده باشد.»
4. «چون (به یاری پیامبران) ندا دادم، پاسخگویی نبود. سخن گفتم و آنها گوش ندادند.
آنچه به نظر من بد بود انجام دادند و هر کاری که خرسند نبودم، برگزیدند؛ من هم درد را برای آنها می گزینم و آنچه از آن وحشت دارند، برای آنها پیش می آورم.»
5. ای کسانی که نگران سخن خد.اوند هستید، کلام او را بشنوید.
برادران، دشمنان و دورکنندگان شما گفتند: «به خاطر نام (نیک) من است که خد.اوند محترم می شود.»
باشد که شاهد شادمانی شما (خد.ا ترسان) باشیم و آنها (برادران ستمگر شما) شرمسار شوند.
6. بانگ غرش (بر دشمنان) از شهر (یِروشالَییم) به گوش می رسد.
آوایی از محراب است، نوای خد.است: «که دشمنان خود را به سزا می رساند.»
7. صیون پیش از درد زایمان زایید. پیش از درد زایمانش، (فرزندانش را) پسر به دنیا آورد.
8. که چنین شنیده است؟! که مانند اینها را نگریسته است؟!
آیا کشوری در یک روز درد زایمان را شکیفته است و آیا قومی یکباره پدید آمده است؟
و اینک گویی صیون درد زایمان کشید و فرزندان (آواره) خود را زایید.
9. خد.ا می گوید:
«آیا می شود زائو را به زایمان نزدیک کنم؛ ولی او نزاید؟ آیا من که خالق هستم، (رحم را) می ایستانم؟»
10. «ای محبان یروشالییم، با آن شاد باشید. با آن وجد کنید.
ای سوگواران یروشالییم، خرسندی خود را برای آن بنمایید.»
11. «تا از پستان تسلا بخشش شیر بمکد و سیر شوید و از شکوه افتخارش مسرور شوید.»
12. زیرا خد.ا چنین گفته است: «اینک من صلح را چون نهری و ثروت مردمان را چون رودی به سوی آن سرازیر می کنم. بهره مند شوید، در آغوش بروید و بر زانوان نازپرورده شوید.»
13.من شما را مانند کسی که مادرش او را دلداری دهد، تسلا می دهم و با یروشالییم آسوده خواهید شد.
14. خواهید نگریست و دلتان شاد خواهد و استخوانهایتان چون گیاه شکوفا خواهد شد.
پس قدرت خد.ا بر بندگانش و خشمش بر دشمنانش نموده می شود.
15. زیرا اینک خد.ا با آتش و ارابه هایش چون گردباد خواهد آمد تا با افروختگی خشمش و سرزنش هایش با شعله آتش (دشمنان را) سزا دهد.
16. زیرا خد.ا بشر را با آتش و شمشیر داوری می کند و شمار کشته شده های خد.ا بسیار خواهد بود.
17. خد.ا می فرماید: آنها که به تقدس تظاهر می کنند و خود را به طهارت می نمایند و دسته ای پی دسته دیگر برای پرستش بت میان باغها می روند، خورندگان گوشت خوک و موش و اندیشه های ناپسند، همه آنها با هم نابود خواهند شد.
18. «اعمال و افکار آنها (که می گفتند “برای نام نیک من است که خد.ا محترم می شود”) نزد من است. وقت آن رسیده که همه اقوام و ملل را با زبانهای گوناگونشان گرد آورم تا که بیایند و جلال مرا بنگرند.»
19. «از میان آنها به سوی مردمان تَرشیش، پول، لود، کمانکش های تووال، یونان جزیره های دور که از شهرت من ناآگاهند و جلال مرا ندیده اند، رستگانی می فرستم و در آنها نشان (گداختگی چشم و عفونت بدن) می نهم. ایشان جلال مرا برای ملتها خواهند گفت.»
20. خد.ا فرموده است: «چنانکه فرزندان ایسرائل، هدیه آردی را در ظرف پاک به خانه (معبد) خد.ا نیاورند، آنها با اسبها، ارابه، تختهای روان، قاطرها و جمازه ها، برادران شما را از میان مردم به کوه مقدس من یروشالییم خواهند آورد.»
21. «و از ایشان (برادرانتان که کُهِن و لِوی بوده و خود نمی دانند) در یاری به کهن ها و لِوی ها بر می گزینم.»
22. خد.ا می فرماید: «آری، همان گونه که (همواره) آسمانها و زمین تازگی خود را دارند؛ من هستم که آنها را برپا می دارم تا در حضور من استوار باشند، نسل و نام شما برای همیشه استوار خواهد ماند.»
23. خد.ا می فرماید: «چنین خواهد شد که هر انسانی هر ماه و هر هفته آمده، به پیشگاه من سجده نماید.»
24. «(زایران) می روند و لاشه های آن گناهکاران را می نگرند که کرمهایشان نمی میرند و آتششان نمی نشیند و منفور همه آدمیان هستند.»
25. خد.ا فرمود:
«(آنگاه) چنین خواهد شد که هر انسانی هر ماه و هر هفته بیاید به پیشگاه من سجده کند.»