روز اول سوکوت

روز اول سوکوت
زِخَریا 14/1 – 14/21

زخریا – فصل چهارده
1. اینک روزی برای خد.ا فرا می رسد که غنیمت تو ایسرائل میانت تقسیم می شود.
2. تمام اقوام را برای جنگ به سوی یِروشالَییم گرد می کنم. شهر تسخیر خواهد شد.
خانه ها تاراج و به زنها تجاوز می شود. نیم شهر آواره خواهد شد و مردم دیگر از شهر جدا نمی شوند.
3. خد.ا (از جایش در آسمان) بیرون می آید و با این قومها همانند روزی که با مِصریان رودررو جنگید، نبرد خواهد کرد.
4. آن روز، پاهای وی روی کوه زیتیم که شرق یروشالییم است، جای خواهد گرفت.
کوه زیتیم از میانه به سوی شرق و غرب شکافته می شود و دره بسیار بزرگ و تنگی پدید خواهد آمد.
نیمی از آن کوه به سمت شمال و نیمی به جنوب برده می شود.
5. شما به سوی دره تنگ کوه های من خواهید گریخت؛ زیرا امتداد دره کوه ها تا اَصِل می رسد.
چنانکه برای زمین لرزه ای که هنگام عوزیا پادشاه یِهودا پدید آمد، گریخته بود؛ فرار خواهید کرد.
خد.اوند – خد.ای من وارد (جنگ) می شود و همه فرشتگان (برای یاری) با تو خواهند بود.
6. آن روز چنین می شود که نور درخشنده (آفتاب) و نور ضعیف (ماه) نخواهد بود.
7. یک روز خواهد بود و آن روز، روز خد.ا شناخته می شود. نه روز خواهد بود و نه شب.
چنین می شود که در غروب، نور خواهد بود.
8. آن روز، آبهای روان از یروشالییم خارج خواهد شد. نیم آن به دریای شرقی (دریای نمک) و نیم دیگر به دریای مدیترانه خواهد ریخت. (جریان آبها) در تابستان و زمستان ادامه خواهد داشت.
9. (از دید همه) خد.ا سلطان همه خواهد بود.
آن روز، خد.ا یکتا و نام او یکتا شناخته خواهد شد.
10. همه این سرزمین از گِوَع به ریمون جنوب یروشالییم، چون جلگه ای هموار می شود و پیوسته در ارتفاع خود می ماند؛ چنانکه از دروازه بینیامین تا دروازه نخست و تا پِنیم و برج حَنَنئِل تا چرخُشتهای شاهی.
11. ایسرائل در آن استوار می شود و در آن جنگی رخ نمی دهد.
آری، یروشالییم در آرامش جای خواهد گرفت.
12. بلایی که خد.ا بر همه لشکرکشان یروشالییم فرود می فرماید، چنین خواهد بود:
هر فردی از دشمن چنانکه بر پاهای خویش ایستاده است، چشمهایش در حدقه گداخته می شود؛ زبان آنها در دهانشان ذوب می شود.
13. آن روز، خد.اوند آشفتگی آنها (دشمن) را بسیار خواهد کرد.
یکی دست دوستش را می گیرد (که نیفتد)؛ ولی دستش از دست یارش رها می شود.
14. یهودا هم در یروشالییم خواهد جنگید و ثروت تمام آن اقوام (مانند) طلا و نقره و جامه های بسیار زیاد از هر سو گرد خواهد شد.
15. همین آفت بر اسب، قاطر، شتر، خر و هر چهارپایی که در این خیمه های جنگی باشد، فرود می آید.
16. و چنین استوار است:
همه ماندگان اقوامی که برای جنگ علیه یروشالییم آمدند، هر سال برای تعظیم به پادشاه – خد.ای لشکریان آسمان و برگزاری عید سوکوت (به یروشالییم) رهسپار شوند.
17. استوار است:
اگر جهانیان برای کرنش به پادشاه آسمان راهی یروشالییم نشوند، برای آنها باران نخواهد بود.
18. اگر خانواده ای مصری (برای زیارت) عازم نشود و به یروشالییم نیاید و (با داشتن آب رود نیل از تنبیه بی بارانی) نهراسد؛ خد.ا بلایی را بر سر برگزارنکنندگان عید سوکوت می آورد، بر مصریان خواهد آورد.
19. این است سزای مصریان و مجازات همه مللی که برای برگزاری سوکوت (به یروشالییم) نیایند.
20. آن روز، صاحب اسب روی زنگوله های اسب (خود نشان) وقف خد.اوند جای می گیرد (تا از آنها دیگ و خونپاش بسازند) و کاربرد دیگها در خانه خد.ا مانند خونپاشها در قربانگاه خواهد بود.
21. هر دیگی که در یروشالییم و یهود است، وقف خد.اوند است و همه ذابحان خواهند آمد و از آنها (دیگها) خواهند گرفت و در آنها پخت و پز خواهند کرد و دیگر در خانه خد.اوند قادر، کِنَعَنی (تاجر دیگ فروش) نخواهد بود.