برشیت

برِشیت
نخستین هفطارا
یشعیا 42/5 – 43/10
اگر روش حودش حشوان، روز یکشنبه باشد،
هفطارای ماهار حودش ، شموئل اول 20/11-20/42 خوانده می‏شود
سنت قرائت هفطارا یا بخشی از نبوتهای ناوی ها (پیامبران)، داوران و پادشاهان ایسرائیل را زمان برپایی بت‏همیقداش دوم می پندارند. به گفته ای پس از ترحیم قرائت تورا توسط آنتیوخوس – پادشاه سوریه، به جای خواندن تورا، هفطارا که با موضوع پاراشای تورا مربوط به آن همانند است، در میان قوم ایسرائیل مرسوم شد.
این بخش از نبوتهای یشعیا به آنها در دوران سخت اسارت در بابل است که پس از ویرانی بت همیقداش اول، از سال 3338 عبری آغاز شد و حدود 48 سال از آن، کوروش هخامنشی با گشودن بابل ، قوم ایسرائیل را از بند اسارت رهانده ، برای بازگشت به یروشالیم و ساختن بت همیقداش دوم اجازه داد.
اشاره یشعیا در آغاز این فصل از نبوتهایش به “ذات الهی” که آفریدگار آسمانها، زمین و انسانهاست.
تشابه این هفطارا با پاراشای برشیت نمایان می سازد. وصف پایان ناپذیر عظمت مطلق و بی همتای خد-اوندی در پیوند با انسانها و به ویژه ملت یسرائل ، سخن اصلی آن است.

یشعیا- فصل چهل و دو
5- پروردگار – خد-اوند یکتایی که آسمانها را آفرید و آنها را بر پهنه کهکشان گسترده است؛ زمین و آنچه رهاورد آن است (بروید یا زاده شود) گسترد و بر انسانهای آن جان و روح بخشید، چنین می‏فرماید:
6- “من هستم حد-ایی که تو را ای قوم اسرائیل، برای استواری عدالت بر عرصه زمین فراخوانده ام. دستت را گرفته و تو را پاس خواهم داشت. تو را ضامن عهد و پیمان خود و بشر می نهم و همانند نوری در روشنایی راه دیگر ملتها استوار می سازم ”
7- “تا چشمان نابینایان (بی ایمانان) را بگشایی و اسیران (گمراهان) را از سیاه چال گناه و آنان که در تاریکی جهل و ناآگاهی نشسته اند، از زندان نادانی برهانی”
8- “من هستم خد-اوند و این (ی.ه.و.ه) نام اعظم من است. جلالم را به مظاهر دیگر و حمد و ستایشم را که تنها شایسته ذات مطلق من است به بتهای تراشیده وا نمی نهم.”
9-“اینک بنگر که حوادث پیشین گذشته اند. تنها من قادرم تا تو را پیشتر از آنچه رخ میدهد، آگاه سازم. ”
10- “ای شما پدیده ژرفای دریاها و جزایر(خشکی ها) و ساکنان آنها ، هم اکنون نوایی نو برای خد-اوند بسرایید و او را از سرزمین های دور سپاس و ستایش بگویید.”
11- “بگذارید صحرا و شهرهای پیرامونش و قدار (نام جایی) که دهکده ها در آن برپا می شوند ، آوایشان را برآورند . ساکنان صخره ها آواز بخوانند و از افراز کوهساران فریاد برآورند.”
12-“به ذات خد-اوند ، جلال و شکوه بخشند و در ستایش او در جزایر(سرزمین ها) ندا در دهند.”
13-“خد-اوند، همانند نیرومندی توانا به پیش می رود. همچون جنگاوری که غیرتش را بر می‏انگیزد.بانگی رسا و فریادی بلند برمی آورد و بر دشمنانش چیره خواهد شد.”
14-“من- خالق یکتا، دیر هنگامی است که آرامشم را (با گناهان و بی ایمانی بندگانم) نگاه داشته ام. خاموش و بردبار بوده و از مجازات آفریده هایم پرهیز کرده ام؛ اما اکنون به ناگاه مانند زنی به هنگام زایمانش، نفس زنان فریاد برمی‏آورم.”
15-“به هیبت فریادم کوههاو تپه ها را ویران و تمام گیاهانشان را می خشکانم. رودها را جزایر بی آب و علف کرده و آبگیرها (دریاچه) را خشک خواهم کرد.”
16- “اما نابینایان را از راهی که آگاه نبوده اند، راه برده و از مسیری که نمی شناخته اند، رهنمون می‏سازم. (تا با وجود نابینایی به مقصدشان برسند) تاریکی را در برابرشان نور و روشنایی می سازم. چنین با نیروی بی پایانم راهشان را هموار خواهم ساخت. آگاه باشید کارهایی را که گفته ام، انجام می‏دهم. ضعیفان و شکسته دلان را ترک نخواهم کرد.”
17- “ولی بدانید آنان که بر بتها و پیکرهای تراشید ایمان می آورند و آنها را حد-ایشان می خوانند ، سرانجام ، پس از رانده شده، خجل و شرمسار می شوند.”
18-“ای ناشنوایان، بشنوید و ای نابینایان ، بنگرید تا مشاهده کنید.”
19- “کیست نابینایی همچون بنده خدمتکزار من؟ کدام ناشنوایی است به ناشنوایی پیامبر و فرستاده من؟ و کیست به نابینایی مومن یا خادم حد-ا؟”
20- “تو ای انسان، چیزهایی بسیاری در زندگی ات می بینی؛ اما مشاهده نمی کنی ، مانند کسی که گوشهایش باز هستند؛ ولی نمی شنوند.”(چون بیش از آن قادر به درک عمیق آنها نیستی)
21- “حد-ا برای عدالت و خیرخواهی اش بود که با خشنودی تمام، تورایش را عظمت و شکوه بخشید.”
22- “اما این (قوم اسرائیل) ، قومی غارت شده و روحشان به تاراج رفته است.
همگی در حفره ها (زندگی های سختشان) به دام افتاده و در زندانها (خانه هایشان) پنهان شده اند؛ همانند طعمه ای که رهاننده ای برایش نیست و همچون ویرانه ای که نوسازی برایش نیست. ”
23- “کیست در میان شما که این (هشدارها و نصایح) را گوش فراگیرد؟ چه کسی (به این سفارشها) توجه کرده و درسی را برای آینده (آنها) بشنود؟”
24- “چه کسی آبروی یعقوب (قوم ایسرائل) را به دست بیگانگان داد و آبروی نام ایسرائل را بر باد داد؟ آیا ما نبودیم که در پیشگاه خد-اوند با خطاهامان گناه ورزیدیم؟
همانا ایشان برخی از ایسرائل بودند که نخواستند به راه حد-ا بروند و قوانین را پیروی کنند.”
25- “از این رو، خد-اوند خشم شدید خود و هیبت جنگ را بر آنان نثار نموده ، ایشان را در دایره ای از شعله های آتش نهاد. مجازاتهای خد-اوند را در نیافتند .قادر مطلق ایشان را سوزانید، باز هم ندانستند.”
فصل چهل و سوم
1. اما هم اکنون ، خد-اوند که یعقوب را آفرید و تو را ای ایسرائل چهره بخشید، چنین فرماید:
“هراسان مباش؛ زیرا رهایت کرده و تو را به نامت خوانده ام . پس تو از آن من هستی.”
2- “هنگامی که از آبها (خطرها و سختی ها) بگذری ، با تو خواهم بود و چون از رودخانه ها گذر کنی، با حمایت من، دیگر مردم بر تو طغیان نمی کنند . چون از آتش (دشواری سخت) بگذری ، نخواهی سوخت و شعله های آتش نیز تو را در خود فرو نخواهد بلعید.”
3-“زیرا من هستم خد-اوند حد-ای تو، مقدس ایسرائل و رهاننده تو. من بودم که مصر، حبشه، سبا را در بهای آزادی تو به مردمان دیگر بخشیدم.”
(پادشاهان هخامنشی که در پاداش آزادی قوم ایسرائل از اسارت بابل، گشایش های بسیاری داشتند)
4-“تو ای ملت ایسرائل در نظر من گرانبها و محترم و مایه دلتنگی ام بودی . از این رو حاضرم مردمان دیگر را به جای تو و در برابر بازگرفتن تو نیز واگذارم.”
5- “مترس، زیرا من با تو هستم. نسلها را از مشرق زمین(خاور دور) برگرفته و تو را (ای ایسرائل) از مغرب زمین انجمن می سازم.”
6- “به شمال فرمان خواهم داد تا تو را رها سازد و جنوب را ندا خواهم داد تا تو را دیگر در اسارت و گرو نگاه ندارد. پسرانم را از راه های دور و دخترانم را از انتهای زمین برایم باز پس آورید.”
(همایش تمام ایسرائل از گوشه و کنار جهان در ایسرائل به هنگام ظهور ماشیح- منجی ایسرائل)
7-“تمام آنان که قوم من خوانده می شوند (قوم ایسرائل) ، برای تجلیل و شکوهمندی ذات خودم آفریدم ، ساختم و پرداختم.”
8- “آنان که با داشتن چشم و گوش، باز در برابر فرمانهای من ، خود را به ندیدن و نشنیدن می زنند، به پیشگاه من آورید.” (افراد بی ایمان در قوم ایسرائل)
9-“تمام ملتهای جهان جمع شده و مردمان گرد هم آیند، بنگرند و بکاوند. کیست در میانشان که بتواند پیش ببیند یا گذشته را بنماید؟ اگر می توانند، گواهانشان را بنمایند که ادعایشان پذیرفته شود. تا همگی سرانجام ، این سخنان را بشنوند و عظمت و یکتایی حد-ای ایسرائل را گواه دارند.”
10-خد-اوند چنین می فرماید:
“شما (قوم ایسرائل) شاهدان من هستید . خادمان برگزیده من هستید تا سرانجام بدانید. به ذات مقدس من ایمان کامل آورده و دریابید که تنها من هستم “او” – حد-ای یکتا. هیچ حد-ایی و ذات دیگری پیش ازمن نبوده و پس از من هم هیچ ذات و مظهری نخواهد بود.”