بیست و دومین هفطارا
پادشاهان اول 7/13-7/26
اگر شبات شقالیم باشد، پادشاهان دوم 11/7-12/7 و در شبات پارا، یحزقل 36/16-36/36 و اگر پاراشای پقوده، دو پاراشایی باشد، هفطارای بقوده خوانده میشود
این بخش از کتاب اول پادشاهان ، سالهای نخست سلطنت شلومو هملخ و شرحی از ساختمان بت همیقداش اول است که از چهارمین سال سلطنت او ؛ یعنی از سال 2928 عبری آغاز شد و تا هشت سال ادامه یافت.
جزئیات ساختمان بت همیقداش اول در هفطارای ویقهل ، تشابه روشنی است با جزئیات ساختمان میشکان در صحرا که پاراشای ویقهل آورده است.
پادشاهان اول- فصل هفت
13-پس از شلومو هملخ در پی استاد هنرمند برنزکار و مسگری به نام حیرام ساکن صور (لبنان) فرستاده ، او را که همنام حیرام پادشاه صور می بود، با نظر وی به یروشالییم آورد.
14-حیرام(استاد فلزکار) از خاندان نفتالی بود و مادری بیوه(از خاندان دان) داشت. پدر وی که در حیاتش استاد مسگری و فلزکاری بود، در یروشالییم به دنیا آمده، اما بعدها ساکن صور شد. و چنین فردی انبوه از دانشی آسمانی، خود و شعوری ویژه ، ماهر و استادی بیتا در هنر و هر گونه فلزکاری و مسگری بود که نزد شلومو هملخ آمده، مسئولیت تمام کارهایش را در این باره بر دوش گرفت.
15-و اما وی (حیرام) دو ستون عظیم برای دو سوی در ورودی تالار مقدس بت همیقداش از مس ریخت که ارتفاع هریک 18 ذراع (27 فوت) و دور هر ستون 12 ذراع(18 فوت، قطری با ½ 5 فوت) می بود.
(از کتابهای تاریخ ایام و برمیا : این دو ستون، ستونی تهی به طول حدود 36 ذراع یا 54 فوت ریخته شده از میان دو نیم برابر شده بود.)
16-سپس وی دو سر ستون برای کار گذاشتن، همانند تاج بالای ستونها از مس ریخت که ارتفاع هر یک 5 ذراع (با ½ 7 فوت، دایره وار و هر یک شبیه نیم کره) می بود.
17-و او برای آرایش این دو ستون، تورهای مشبکی از مس ساخته، روی سر ستونها کار گذاشت و نیز دسته گلهای زنجیرواری برای دور سرستونها ساخته، در هر سرستون ، هفت رشته زنجیر وار گلکاری از مس طراحی کرد.
18-پس از ساختن ستونها دو رده اناری شکل در زیر و دور سطح داخلی هر سر ستون ساخت و برای هر دو سر ستون ، این آیه را یکسان انجام داد.
19-سر ستونهای تاجی شکل که بر هر ستون نصب شده بودند، هر یک به ارتفاع 4 ذراع به سوسن کاری آراسته شده بودند.
20-در برآمدگی بالای سر ستونها ، در کناری تزئین تور مشبک ، دویست گل اناری در دور ردیف (هر ردیف 100 انار) آن بخش، هر یک از سرستونها را نیز آراسته بودند.
21-و شلومو هملخ آن دو دسته را در دیوار بت همیقداش (جلوی در ورودی تالار مقدس نگاهداری منورا، شولحان و مذبح بخور مقدس) برپا کرده ، ستون سمت راست را پس از نصب، یاخین و ستون سمت چپ را پس از نصب ، بوعَز نام نهاد.
(ستون ها نامهایشان، مانند دیگر اجزای ساختمان و ابزار بت همیقداش، مفهوم عمیقی داشته اند. یاخین یا برقرارشده، نماد و شناسای “برقراری و استواری ابدی قانون حد-ا” که تورا و آیین ایسرائل است. بوعز ، آمیزه ای از دو واژه عبری بوعز به معنای حامل قدرت، نماد و شناسای اقتدار ایسرائل در سایه اطاعت و احترام به فرمانهای تورا است.)
22-و در بالای هر ستون، یعنی زیر ستونها نیز با سوسنکاری آذین شده بود.
پس بدین گونه، کار ساختن و نصب ستونها به پایان رسید.
23-وسپس استخری (برای گهنیم و شستشو و غسل مذهبی) بنا کرد که دایره ای به قطر 10 ذراع (15 فوت) و عمق 5 ذراع(8 فوت) بوده، پیرامون و دور استخر نیز 30 ذراع (45 فوت) می بود.
24-زیر لبه های این استخر (3 فوت پایین تر از لبه استخر) پایه های آراسته تخم مرغ شکلی بود که در فاصله هر ذراع(با ½ 1 فوت) 10 تخم مرغ گرداگرد استخر را در دو رده فراگرفته بودند.
این آرایه های همزمان با ساختن خود استخر با مس، و پیوسته به استخر، یکپارچه ریخته شدند.
25-تمام استخر بر 12 پایه گاو شکل (هر پایه یک گاو و استخر پشت این 12 گاو سوار شده)، استوار بود . چهره سه گاو به سوی شمال ، سه گاو به سوی مغرب ، سه گاو به سوی جنوب و سه گاو نیز به سوی مشرق بوده، پشت این گاوها به سمت زیر استخر، یعنی سرهایشان به طرف خارج و از دور تا دور استخر نمایان بودند.
26-ضخامت بدنه این استخر یک وجب (از مس ریخته شده) بودند، لبه اش همانند لبه فنجان قوس دار و شبیه گل سوسن ساخته شده که گنجایشی برابر 2000 بَت (16000 گالن) داشته است.