میشپاطیم

هجدهمین هفطارا
یرمَیا 33/25-26 و34/8-22
اگر شبات شقالیم باشد، پادشاهان دوم، 11/17-12/17
و در روش حودش ادار، یشعیا 66/1-66/25 خوانده می‏شود
صیدقیاهو آخرین پادشاه یهودا پیش از ویرانی بت همیقداش اول بود که پس از دومین حمله نبوخدنصر به یروشالییم در سال 3327 عبری به سلطنت آن کشور رسید.
وی در هفتمین سال سلطنتش-3334 عبری تا چهار سال پیش از خرابی بت همیقداش در حالی که لشگر بابل، موقت از کشور یهودا و یروشالییم عقب نشسته بود، فرمان داد که ساکنان آن برابر فرمان تورا(میشپاطیم) همه بردگان ایسرائل را از اسارت آزاد سازند، اما با عقب نشینی سپاه بابل و به ظاهر، رفع خطر از تصرف یروشالییم مردم آن برخلاف عهد پیشین اسیران و برده هایشان را بار دیگر فراخوانده به خدمت واداشتند.
یرمیا ناوی بزرگ ایسرائل که در تمامی حملات نبوخدنصر و لشگر بابل به یروشالییم شاهد روزهای سخت بود و پیاپی ملت ایسرائل پادشاهان و رهبران آن را به پیروی از تورای مقدس و ایمان به حد-ای یکتا تشویق و ارشاد می کرد، با مشاهده این نافرمانی و بی ایمانی ملت ایسرائل، خشمگین و پریشان شده، از سوی خد-اوند بازگشت و چیرگی سپاه بابل و نابودی یروشالییم را در آینده ای نزدیک به ملت ایسرائل و ساکنان آن میرساند.
چهار سال پس از این نبوت، لشگر بابل بر یروشالییم چیره شد و بت همیقداش اول ویران شده مانده ملت ایسرائل به اسارتی 50 ساله رفتند که با فتح بابل به دست کوروش هخامنشی و سپاهیانش پایان گرفت. اشاره به فرمان آزادی تمام بردگان ایسرائل در آغاز این هفطارا ، تشابه روشنی است با فرمان آزادی بی قید و شرط بردگان ایسرائل پس از شش سال خدمت که در آغاز پاراشای میشیاطیم آمده است.

فصل سی و سه:
25-اما خد-اوند با تمام این تفاسیر چنین می فرماید:
“مگر ذات من ، همان حد-ایی که سامان روز و شب و زمین را در عالم خلقت استوار کرده است، نباشم.”
26-“تنها چنان خواهد بود که نسل یعقوب و نسل داوید – خادمم را ترک کرده و یکی از نسل داوید (ماشیح) را برای فرمانروایی و رهایی نسل اَوراهام ، ییصحاق و یعقوب برنگزینم، زیرا سرانجام ، من حد-ا اسیران ملت ایسرائل را به سرزمین موعودشان بازگردانده ، برایشان رحمت ارزانی خواهم فرمود.”
(حد-ا نجات نهایی ملت ایسرائل و ظهور ماشیح را از نسل داوید، امری قطعی و بی تغییر می فرماید.)
یرمیا- فصل سی و چهار
این کلامی است که از سوی خد-اوند پس از آنکه صیدقیاهوی پادشاه از مردم یروشالییم ، تعهدی بر آزادی تمامی بردگان ایسرائل گرفت، بر یرمیای ناوی نازل شد.
9-این حکم که تمام مردم یروشالییم به آن متعهد شدند. آن بود که همه ایشان، غلامان و کنیزان ایسرائل خود را بی قید و شرط آزاد کنند تا دیگر هیچ کس ، برادر یهودی خود را به غلامی و بردگی نگیرد.
(نخستین بار است که واژه “یهودی” درکتاب مقدس آمده است.)
10-و چنین تمام اشراف، رهبران و همه مردم ایسرائل که متعهد شدند، پذیرفتند تا همگی ، غلامان با کنیزانشان را رها کرده و دیگر هیچ فردی از ایسرائل غلام و برده و کنیز نباشد.
آنان این حکم را پذیرفتند و تمامی بردگان ایسرائل را آزاد ساختند.
(تعهد و عمل شهروندان یروشالیمم برای این بود که با پیروی از فرمان تورا شاید پرودگار به آنها عنایت کند و از اسارت نبوخدنصر رها شوند.)
11-اما آنان با عقب نشینی نبوخدنصر و آزادی موقت یروشالییم تعهدشان را شکسته بار دیگر غلامان و کنیزانی را که آزاد کرده بودند، به بازگشت و خدمت و بردگی واداشتند.
12-بنابراین ، سخت حد-ا از جانب حد-ا چنین بر یرمیا نازل شد.
13-خد-اوند، حد-ای ایسرائل این گونه می فرماید:
“ای ملت ایسرائل، در روزی که پدران شما از سرزمین مصر بیرون آورده، از بند بردگی رها ساختم، با ایشان به هنگام عطای تورا چنین عهد بستم:”
14-“یکایک شما درپایان هفت سال ، همنوع ایسرائل خود را که به شما فروخته شده باشد، اگر شش سال تمام خدمت کرده باشد، برهانید؛ اما پدران شما آن زمان فرمان مرا نشنیده و انجام ندادند.”
15-“ولی شما ملت ایسرائل در این دوران (سلطنت صیدقیاهو) از این کار پدرانتان توبه کرده، آنچه از دید من پسندیده است انجام دادید؛ آن گونه که هر فرد آزادی، همسایه (همنوع برده) خود را اعلام کرده، در این جایی که نام مقدس من در آن استوار است، سوگند خورده عهد بستید.”
16-“اما هم اکنون عهد شکسته اید و هر یک از شما با فراخواندن غلامها و کنیزهایی که به خواست خود رهانده اید، با برده گرفتن دوباره نام مقدس مرا خوار نمودید.”
17-پس خد-اوند چنین می فرماید:
“از آنجا که شما ملت ایسرائل سخن و فرمان مرا در اینکه هر فردی برادرش با همسایه اش(همنوع ایسرائلش) را از بردگی برهاند، پروی نکردید، بنگرید که اینک من نیز شما را از زیر چتر محافظت و مراقبت آسمانی ام آزاد و رها میکنم.”
“در برابر شمشیر دشمنانتان، بیماریها و قحطی بی دفاع رهایتان کرده، شما را مقابل تمام دولتها و ممالک جهان، ترسان و وحشت زده خواهم نمود.”
18-خد-اوند می فرماید:
“پس از تسلیم خواهم کرد کسانی که عهد را با من شکسته ، سخنان آن پیمان را خود با گذرشان از میان نیمه ها(گوساله ای که برای قرار داد، دو نیم شده بود) استوار ساختند؛ اما آن تعهد را نگاه نداشتند.”
(از زمان اوراهام آوینو رسم بود که در بستن قرار داد، گوساله ای را دو نیم کرده هم پیمانان از میان آن دو نیم میگذشتند و قرار داد، چنین رسمی می شد.)
19-“همان بزرگان و سران کشور و یروشالییم را مانند افسران ، کاهنان و داوران و اشراف و تمام مردم سرزمین که برای قرار داد با حد-ا از میان نیمه های گوساله گذشتند.”
20-“سرانجام، همان افراد نافرمان و پیمان شکن را به دست دشمنانشان و کسانیکه قصد جانشان کرده اند، خواهم سپرد تا جایی که پیکرهای بی‏جانشان طعمه ای برای پرندگان آسمان و زمین شوند.”
(اشاره به سپرده شدن ملت ایسرائل به دست سپاه نبوخدنصر هنگام تصرف و خرابی یروشالییم)
21-“و اما درباره صدقیاهو پادشاه یهودا و اشراف پیرامونش بدانند که به دست دشمنانشان و آنان که قصد جانشان را دارند و به دست لشگر بابل که موقت از سرزمینشان عقب نشسته‏اند سپرده می شوند.”
(به دلیل عقب نشینی سپاه بابل بود که سران دربار صیدقیاهو سوگند و عهدشان را در آزادی بردگان ایسرائل زیر پا گذارده، دوباره آنها را به غلامی و خدمت واداشتند.)
22-هم اکنون خد-اوند می فرماید:
“ای ایسرائل بنگرید که من فرمان داده، مقرر می دارم که آن لشگر بابل به این شهر (یروشالییم) بازگشته، در برابرش (یروشالییم و مردمش) بجنگد.
آن را تصرف کرده ، به آتش بسوزاند.
آن هنگام است که شهرهای یهودا را ویران کرده، بی ساکن می سازم.”