نام کتاب : لیورا
تألیف : فریبا صدیقیم
ناشر : نوگام
سال انتشار : 2016 لندن
تعداد صفحات : 363 صفحه
موضوع : ادبیات- رمان

لیورا رمانی است که خوانده می شود و به یاد می ماند.
اگر بخواهم لیورا را در یک جمله خلاصه کنم می گویم لیورا داستان زنی است که با وسواس در گذشته اش زندانی شده و نمی داند چطور در زمان حال زندگی کند. لیورا داستانی عاشقانه است همراه با سوال عاشقانه¬ ای که تا آخر داستان بی جواب می ماند.
فریبا صدیقیم کاراکترهای خودش را خوب می شناسد و از طریق حواس پنجگانه نشانه¬ هایی را تحت اختیار خواننده قرار می¬ دهد که به راحتی شخصیت ها را تصویر کند و با آنها همرا ه شود.
رمان از زمان حال شروع می شود اما بزودی به زمان گذشته می رود و تا آخر داستان، زمان حال و دو گذشته ی مختلف را به تداوم در هم می آمیزد. این در هم آمیزی یکپارچگی دارد و بسیار روان اتفاق می افتد.
عاملی که به شخصیت لیورا عمق و جذابیت می دهد ، بدیع بودن و عمیق بودن افکار اوست و شیوه ای که در برخورد با دودلی ها و شک ها انتخاب می کند.
لیورا به کیان، شوهرش که 17 سال است با او زندگی می کند شک دارد. بیان همین شک کافی است که داستان را از همان ابتدا جذاب کند و خواننده را به قلاب خود بکشد.
در فصل های آینده با زندگی گذشته ی لیورا آشنا می شویم و نیز می فهمیم که پدر لیورا به خاطر زن دیگری مادر را ترک کرده و برای مدتی غیب می شود و این واقعه نه تنها روی زندگی لیورا که روی زندگی همه ی فامیل اثرگذاشته است.
لیورا برای هر تصمیمی دو بار فکر می کند، شخصیتی مشاهده گر دارد و در ذهن خود به مسائل بعد وسیعی می دهد .
لیورا کتابی پر از اندیشه و تحریک کننده است ، کتابی که به روان انسانها و روابط عاطقی آنها توجه می کند و نیز نشان می دهد که چگونه یک حادثه در گذشته می تواند روی تمام زندگی تاثیر بگذارد و آن را دگرگون کند.
فریبا صدیقیم زنی یهودی است و لیورا قهرمان داستان نیز یهودی است اما این رمان از نظر من عمدتا در مورد موقعیتی انسانی است. این واقعیت که او یهودی است و مسائل مذهبی مطرح شده، تمام تعریف او نیستند و هیچ اتری در کم رنگ کردن پیغام های انسانی داستان ندارند. لیورا می تواند هر مذهبی داشته باشد، تمرکز نویسنده بر مذهب نیست و به نسلی تعلق دارد که کم و بیش تمام این روایت ها را تجربه کرده است؛ نسلی گم شده. همین بعد وسیع تر است که به رمان زیبایی می دهد.
نکته ی بدیع و مبتکرانه در این رمان از نظر من بیشتر از همه چیز قدرت زبان فریبا صدیقیم است. زبان مدرن و پر از تخیل او توانسته فضا و شخصیت¬ها را به زیبایی بیافریند. نویسنده قصه گو است و می داند چطور قلاب خود را به ذهن خواننده بیندازد تا او به راحتی و با علاقه پیش برود. فریبا نویسنده ی زبر دستی است، اما سعی نمی کند خواننده را تصنعی تحت تاثیر قرار دهد و به خاطر چیرگی اش بر زبان خودنمایی کند. شیوه ای که فریبا صدیقیم در پیش بردن و خلق داستان دارد منحصر به فرد است.
بی صبرانه منتظر رمان بعدی اش هستم
آذرین صادق لس آنجلس 2016

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *