نمادهای باستانی (انرژی های متافیزیک)

بشر اولیه پس از آنکه به ضعیف بودن خود در مقابل طعبیت و حتی قدرت های برتر از خود پی برد، برای بقای خود تدابیری ویژه ای اندیشید و از همان آغاز کوشش نمود با بزرگ جلوه دادن قدرت خود، از ترس خود بکاهد و متعاقبا با ایجاد وحشت و ارعاب روحیه دشمن خود را تضعیف کند تا بتواند بر او غالب شود. از این رو همواره برای پیروزی بر دشمن قوی تر و جهت نابودی آن، حتی در جنگ های تن به تن شگردهای متفاوتی بکار می برد. اغلب در نبرد هایشان با ترسیم خطوط هندسی و آرایش چهره خود، با استفاده از رنگ های گوناگون بر سرو صورت خودشان، سپس ایجاد طرح های دائمی بر روی پوست بدن (عمل خالکوبی) نیز همچنین با ایجاد سرو صدا و پوشیدن لباس های خاص و متمایز، به نوعی از این طریق، و بهره بردن از طرح های متفاوت هندسسی و رنگ آمیزی بر لباس و تجهیزات جنگی به ویژه بر ارابه های جنگی، سلاحها وسپرهایشان همواره کوشا بوده اند که به نوعی قدرت خود را برتر به نمایش بگذارند . ضمن آنکه، این گونه تدابیر وحرکات (دفاعی و تهاجمی) حتی در بین حیوانات هم به ویژه هنگام مواجه شدن با خطر، با نمایش دندان های خود، غریدن و بعضی با رنگ عوض نمودن، یا استتار کردن خود با استفاده از رنگ ذاتی بدنشان محسوس بوده و از این طریق سعی بر دفع دشمن خود داشته اند . با برسی و استناد به تاریخ، بسیاری از اقوام باستانی هنگام مواجه شدن با قهر طبیعت (زلزله، سیل) و حتی هنگام کسوف و خسوف و برای چیرگی بر ترس و رفع بلا از خودشان، متوسل به نیروهای ناشناخته مانند خدایان، توسل به آئین جادوگری و خرافات، موهوم پرستی و حتی دعا نویسی نزد منجمین می شدند. بعدها با رجوع و استمداد از علمای مذهبی، در همین راستای سعی بر حل معضلات و یا برآوردن خواسته ها و آرزوهای خود بوده اند. با گذشت زمان، پس از شکل گیری و کاربرد صنعت در تمدن ها، آنچه که ساخته و پرداخته بشر بود هماننده وسایل ضروری، ابزار آلات کشاورزی و حتی سلاح های جنگی به نوعی الگوبرداری و یا الهام گرفته از طرح ها و رنگهای موجود در طبیعت انجام گرفته، که با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی با وجود حذف ویا تغیراتی در شکل ظاهری آن، هنوز هم آنچه که بجا مانده ماهیت اصلی، به عبارتی طرح اولیه هندسی خود را حفظ نموده است .

کوه : (نمادی از قدرت و عظمت)

در بین این علائم و نماد ها، عناصر چهار گانه (آتش، خاک، باد وآب) به ویژه نشان کوه یا به عبارتی شکل هندسی مثلث از جایگاهی خاص و دارای قدمت طولانی تری برخوردار بوده.کوه ها یکی از عناصر تشکیل دهنده طبیعت و قسمتی از جهان هستی بشمار می روند، نیز بصورت جامد و شکل هندسی مثلث از دوران گذشته برای بشر نمادی از استحکام، استواری، قدرت و امنیت بوده است و حتی به عنوان خدا در بین بسیاری از اقوام مورد ستایش و سجده قرار می گرفته . در کتاب مقدس در چندین فصل (پاراشا) از کوه ها با عناوین مختلف یاد شده است. در سفر برشیت، پاراشای «نوح» قله کوه آرارات را به عنوان اولین آثار خشگی بعد از فرود نشستن طوفان نوح نام برده شده، که کشتی نوح بر سطح آن بر گل نشست . در سفر شموت فصل نوزدهم آیه 14 الی 20، این گونه بیان شده، “موسی” آن قوم را از اردوگاه به استقبال خداوند بیرون آورد و در پائین کوه « سینای » ایستادند و صدای خداوند از طریق آن کوه بر قوم بنی اسرائیل نازل شد . در دیگر کتب کهن یهود چون «میشنا»، «گمارا» و«تلمود» اشاراتی خاص در این رابطه کاملا محسوس است . درکتاب نوئیم : بدستور خداوند معبد سلیمان بر بلندترین نقطه اورشلیم (کوه موریا) ساخته شد . نیز در کتوبیم بخش مزامیر داوید (تهیلیم) : در فصل های مختلف «کوه ها» را بعنوان نمادی از تسلط و چیرگی تعبیر نموده . در فصل 121 به کوه ها اینگونه اشاره شده که چشم ها به سوی آن است و از سوی آن ندای الهی طنین انداز است . با آغاز پادشاهی حضرت داود در اورشلیم در یک هزار سال قبل از میلاد، سربازان داود هنگام جنگ به دستور وی تصویر دو مثلث (نمادی از دو کوه) را نسبت به هم بصورت وارونه روی سپر هایشان قرار داده بودند که بعد ها یکی از باورهای مهم بنی ایسرائل، با نام ماغن(ماگن) داوید یا “سپر داود” مشهور شد. و آن سمبل پادشاهی داوید و خاندان او، علامتی ویژه به شکل ستاره ای شش پر که در فرهنگ و تاریخ یهود از جایگاه ویژه ای برخوردار است . روایت است در نبردی که بین سربازان داود و سربازان دشمن انجام شد ، سربازان دشمن ( و بسیاری دیگر از اقوام آن دوران ) روی سپرهایشان نقشی از کوه که نمادی از سختی و استحکام بود را نقاشی کرده بودند . که به امر داوید پادشاه ایسرائل ، تصویری از یک کوه واژگون بمعنای قدرت برتر و شکست دهنده دشمنان، را روی تصویرآن کوه به نمایش گذ اشتند . و پس از پیروزی، این نماد رسما به عنوان نشان ارتش داود (ستاره داود) بر روی پرچم شان به اهتزاز در آمد . امروز تنوع پرچم های کشورهای جهان به بیش 190 نشان رسیده و پرچم ستاره داود با داشتن قدمت چند هزار ساله، در سال 1948 میلادی پس از استفلال کشور اسرائیل در سازمان ملل، این پرچم به رسمیت شناخته شده است .

ستاره داود و انرژی های نهفته در مثلثات

علمای یهود بر این باورند، مهمترین تعابیر ستاره شش پر یا بعبارتی این دو مثلث که به طور وارونه در جهت عکس همدیگر بر روی هم منطبق شده اند و بعنوان سپر و حافظ داوید مشهور می باشد، باعث ایجاد یک انرژی با نفوذ متقابل چند جانبه از تجلی، خلقت، شکل گیری و تحرک می باشد که در قالب یک نماد اسطوره ای نوین ظاهر خواهد شد. ضمن آنکه مثلث رو به بالا به عنوان نماد انرژی زنانه و مثلث رو به پائین به عنوان انرژی مردانه محسوب می شوند . عدد نمادین این ستاره شش گوش عدد شش مظهر عشق و یکانگی می باشد . از نگاه کبالیست ها شکل هر مثلث به ویژه « ستاره شش پر» حاصله، حتی گوشه های آن هر یک دارای معانی خاص و فلسفه ی عمیق و اسرارآمیزی است. ضمن آنکه این نشان به نوعی همیشه نمودار اصالت و هویت بخشیدن و حتی باعث احیاء قوم بنی اسرائیل در همه ادوار تاریخ، نیز همچنین همواره بعنوان نشانی مقدس مورد احترام یهودیان بوده است . اصولا، مثلث یکی از طرح های مهم هندسی بحث برانگیز بوده که تا کنون از دید معنوی کمتر مورد توجه عام قرار گرفته، در واقع با در نظر گرفتن شکل هندسی و نیز انرژی های نهفته درگوشه ها یا «هر زاویه» آن می توان با قدری تعمق به اسرار مرموز و شگفت انگیزی که همواره مورد توجه پژوهشگران اسرار متافیزیک بوده پی برد .
ستاره شش پر یا ماگن داوید از دید کبالا :
بر باور کبالیست ها، ستاره شش پر دارای هفت جایگاه ملکوتی (سفیروت) است . ترتیب قرار گرفتن هر گوشه یا این جایگاه ها و نیز عملکرد و پیوستگی آنان نسبت به هم، دارای تعابیر و فلسفه ای خاص بشمار می رود. هرجایگاه دارای نام و خصوصیات ویژه و نیز یکی از صفات ملکوتی یا انرژی الهی در آن نهفته است، به عبارتی سفیروت کانالهای هستند برای روح و روان بشر تا از این طریق با خدای نادیده ارتباط بر قرار کنند . و آنها شامل هفت منظر اصلی خداوند هستند که بصورت کلید های روحانی به انسان کمک می کند تا به تمام حقایق زندگی و راز آفرینش واقف شود، نیز همچنین به اسرار تورات بیشتر آشنا گردد .
در واقع ستاره ماگن داوید به نوعی بیانگراطلاعات کامل و دقیق به اسرار ماوراالطبیعه دو مثلث یکی بالا ودیگری در پائین می باشد، به عبارتی نمادیست که بشربا تفحص و تعمق قادر خواهد بود که سطح دانش روحانی خود را به مرحله بالاتری از آگاهی عالی برساند و با نفوذ و تاثیرات عالم هستی بیشترآشنا شود. ساختمان این نمودار مشتمل بر قوانینی است که بر تمامی موجودات عالم حکمفرماست و به نوعی روشن کننده عملکرد دوره ای از زندگی تحت تأثیرات متوازن و متقابل، اصل های بالاتر و پایین و فعال (سمت راست) یا مثبت و غیر فعال (سمت چپ) یا منفی می باشد. این انسجام الهی را می توان بطور مشروح در راستای مسیرهای بین سفیروت و ارتباط آنان به شکل سه تایی و یا سه گوشه ها (مثلث) که آنها را به هم اتصال داده پیگیری نمود . نا گفته نماند، هفت سیاره منظومه شمسی همراه با دوازده صور فلکی منطقه البروج مستقیما با این هفت سفیروت در ارتباط می باشند . نیز همچنین هر یک از این گوشه های مثلث نمادیست از سفیروت و به عنوان انرژی درونی و تاثیر گذارهر یک از این سیارات محسوس می باشند . که بترتیب عبارتند از : خِسد (کیوان) – گوورا (مشتری) – تیفئرت (مریخ) – نتصح (خورشید) – هد (ناهید) – یسود (عطارد) – ملخوت (ماه) .

 

باید در نظر داشت، اولین سفیروت : ابراهام نام گرفته و مظهر دوستی و مهمان نوازی است، واژه ی عبری آن «خِسد»، انرژی آن ایجاد عشق و احسان است . دومین سفیروت : ایسخاک نام گرفته و مظهر ملک نفس یا نفس ملکی است، واژه عبری آن «گوورا»، انرژی آن قدرت و توانایی است . سومین سفیروت : یعکوب نام گرفته و مظهر شکوه، جلال و زیبایی است، واژه عبری آن «تیفرت» ، انرژی آن زیبایی روحانی است . چهارمین جایگاه : مشه (موسی) نام گرفته و مظهر ابدیت است، واژه عبری آن « نصح»، انرژی آن امید و پیروزی است . پنجمین سفیروت : اهروان (هارون) نام گرفته و مظهر عظمت و شکوفایی است، واژه عبری آن «هود»، انرژی آن صداقت و سر سپردگی است . ششمین سفیروت : یوسف نام گرفته و مظهر دوستی و صداقت است، واژه عبری آن «یسود»، انرژی آن حقیقت است . هفتمین جایگاه یا سفیروت : داوید نام گرفته و مظهر پادشاهی است، واژه عبری آن «ملخوت» ، انرژی آن ایمان و تعادل بشمار می رود .

تصویر نمادین از یک ستاره ماگن داوید احاطه شده در یک شش ضلعی منتظم (نمایشگر جهات عالم شمال، جنوب، غرب، شرق، بالا و پائین) و یک دایره (نمایشگر کره خاکی)، تحت نفوذ و تاثیر انرژی های هفت سفیروت و صور فلکی zodiac) ) که جهان را تحت کنترل دارد .