عید شاووعوت

שבועות

در سپیده دم روز ششم ماه سیوان 2448 عبری ناگهان طنین باشکوه صدا شوفاری آرامش و سکوت بیابان سینا را در هم شکست. هر لحظه بر تعداد شوفارها و عظمت صدای رسای آنها افزوده میشد، زمین و آسمان به لرزه افتاده بودند، رعد و برق مهیبی فضای عجیبی را آفریده بود گویی جهان به آخر رسیده است، احساس غریبی همراه با هراس و اضطراب در اردوگاه قوم بنی ایسرائل حکمفرما شده بود، زانوهایشان همگی سست و توان ایستادن را از دست داده بودند، نفس ها در سینه حبس شده بود همه ی نگاه ها سوی کوه سینا مات و مبهوت گشته بود.

ناگهان زمان از حرکت ایستاد و ندایی آسمانی با قدرتی شگرف از کران تا کران طنین افکن شد. صدایی متفاوت از آنچه که بشر شنیده بود، صدایی که از قلب آفرینش آمد و تمام قوم آن صدا را دیدند.

1- من خدای خالق تو هستم

2- برای تو معبودان دیگری نباشد

3- نام خداوند را بیهوده بر زبان مبر

4- شبات را یاد کن و آن را رعایت نما

5- پدر و مادرت را احترام بگذار

6- قتل نکن

7- زنا نکن

8- دزدی نکن

9- شهادت دروغ مده

10- دارایی همنوعت را آرزو نکن

عید شاووعوت در تاریخ حیات بشر روزی است منحصر به فرد، روزی که خداوند برای اعطای شریعت خودش، به شکل جلال الهی در کوه سینا، در نظر قوم بنی ایسرائل آشکار شد. او کلام خود را بطور مستقیم در قالب دو لوح سنگی بصورت ده فرمان توسط موسی بن عمرام به نیاکان ما تسلیم نمود.
قوانینی که به منزله اولین قانون اساسی الهی به جهانیان ارائه شده است و آن پیام آور صلح و عدالت، عشق، آزادی، احترام متقابل و دیگر خصایص انسان متمدن می باشد.
هنگام دریافت الواح، نیاکان ما در پیشگاه خداوند به بالاترین درجه روحانیت نائل شدند و اعلام داشتند נעש ונשמת ابتدا انجام می دهیم و سپس به دنبال فهم و درک آن می رویم و او را بعنوان خالقی یکتا و بی همتا پذیرفتند.
شاووعوت به مدت 2 روز، یکی از کوتاه ترین اعیاد یهود (ولی با ابعادی گسترده) بشمار می رود و همانند پسح و سوکوت از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
علمای یهود قداست شاووعوت را به گونه های مختلفی تعبیر و تفسیر نموده اند. عید هفته ها یکی از معانی است که برای واژه شاووعوت در نظر گرفته شده است در سفر شموت (فصل 34 آیه 22) بیان شده هفت هفته برای خود بشمار در ابتدای نهادن داس در محصول خود، شمردن هفت هفته را آغاز کن و عید هفته ها را به درگاه خدای خالفت نگاه دار.
به همین دلیل و به یادواره دریافت الواح توراه توسط اجدادمان از شب دوم پسح به مدت چهل و نه روز یا هفت هفته با شمردن این ایام تا رسیدن روز موعد مقرر این ایام را روز شماری می نماییم. از دیگر مناسبت های این عید، عید درو نام دارد و آن نشانه آغاز موسم درو گندم می باشد. به همین جهت در روز شاووعوت کتاب روت (یکی از کتب انبیا) را در کنیساها قرائت می کنند. دلیلش آن است که شاووعوت روز رحلت داوید پادشاه ایسرائل می باشد و مطلب آن اشارتی درباره خاندان داوید دارد.
دلیل دیگرش توضیحاتی درباره مراسم کشاورزی در عید درو یا شاووعوت می باشد. همچنین شرحی درباره وفاداری و پایبندی روت به آئین الهی است که تشبیه شده به احساس یهودیان در پای کوه سینا هنگام دریافت تورا در مقابل خداوند میثاق وفاداری خود را با گفتن נעשה ונשמע اعلام نمودند. از دیگر مناسبت های این رویداد، جشن درو نوبرانه میوه ها و غلات (بکوریم) و تقدیم آن به پیشگاه خداوند است که نام חג הקציר (عید درو) معرف آن است و آن نشانگر اهمیت کشاورزی بوده که با آوردن نوبر میوه ها و گندم به معبد مقدس در اورشلیم بعنوان سپاس و قدردانی از الطاف و برکات خداوند برگزار میشده است. ضمن آنکه در سفر خروج فصل 23 اینگونه بیان شده:
و در عید درو، نوبرانه زمینت را به خانه خداوند خالقت تقدیم کن …
همچنین در تلمود به این عید نام עצרת (عصرت) به معنای اجتماع نیز داده شده است و آن نشانگر اجتماع زائرین در آن دوران در بیت همیقداش می باشد و مهمترین مناسبت آن، سالگرد اعطای ده فرمان خداوند به بنی ایسرائل پس از گذشت هفت هفته از زمان خروج آنان از مصر میباشد.
گفتنی است همانطور که پسح سمبل رهایی قوم بنی ایسرائل از بردگی در مصر میباشد. شاووعوت نیز در حقیقت دنباله و خاتمه پسح بشمار می رود و پیام آور آزادی روحانی و عقلانی است. بعبارتی رسیدن به اهداف تورا می باشد، طبق یک سنت دیرینه در روز شاووعوت یهودیان تمام کنیساها و حتی خانه های خود را مزین به گلهای زیبا میکنند.
مرسوم است شب هنگام شاووعوت تا نخستین پرتو صبحگاهی بیدار می مانیم و مشغول به قرائت تورا می شویم و بر این باوریم که این راه نهایت کمال است و سپس نوبت به تفیلای شحریت خواهد رسید.