مینو ذهابیان اولین فرزند از دو فرزند “موسی” و “ویکتوریا” ذهابیان در اردیبهشت 1322 خورشیدی (1943 میلادی)در شهر تهران متولد شد. او تحصیلات ابتدایی را در هنرستان عالی موسیقی و تحصیلات متوسطه را در انگلستان و سویس گذراند.سالهای اولیه دانشگاه را در City University of New York (کوئینز کالج( در نیویورک سپری کرد و سرانجام از دانشگاه ملی ایران لیسانس اقتصاد را دریافت کرد.
مینو از اوان جوانی علاقه شدیدی به فراگیری و کشف عرصه های جدید علمی و هنری داشته، از این رو در پی آموختن دوره های مختلف از آنجمله خیاطی (متد گرلاوین)، طراحی مد، خطاطی، نقاشی رنگ و روغن، آموختن پیانو و بسیاری از هنرهای دیگر را فرا گرفت.
مینو ذهابیان در سال 1347 خورشیدی (1968) با همسرش مهندس “ژرژ کوتال” پیوند زناشوئی بست، حاصل این ازدواج دو فرزند یک دختر (ساندرا) و یک پسر (سام) می باشد.
او در سال 1978 میلادی بهمراه خانواده اش به آمریکا مهاجرت کرد و در شهر لوس آنجلس اقامت گزید پس از استقرار، با بهر گیری از تجربیات طراحی لباس به حرفه تولید لباسهای زنانه روی آورد و توانست در این زمینه سالها در بازار کار لس آنجلس فعالیت کند. در همین راستای او بواسطه علاقه به امور اجتماعی و فرهنگی در سال 1993 میلادی عضو هییت مدیره سازمان بانوان یهود ایرانی شد و علاوه بر فعالیت های اجتماعی مسئولیت انتشار نشریه سازمان را بعهده گرفت، و با انتشار بیست جلد کتاب Tribute Books سازمان بانوان یهود ایران، از سال 1996 در رابطه با معرفی و بزرگداشت بانوان برجسته ایرانی ، زندگینامه آنان را تدوین و زیر نظر خودش به چاپ رسانیده، نیز در آمد حاصله آن از طرف سازمان بانوان به دانشجویان ممتاز ایرانی و فعالیت های دیگر عام المنفعه تعلق گرفت. همچنین کتاب یادگاری و خاطره انگیز هفتادمین سالگرد تاسیس سازمان بانوان یهود ایرانی را سال 2018 تدوین و به زیر چاپ برد.
مینو در سال 1996 میلادی با سمت مشاور ویر استار، در تیم پژوهش مرکز تاریخ شفاهی یهودیان ایرانی دعوت به همکاری گردید و بعنوان عضو شورا درامور تاریخ شفاهی یهودیان ایران نقش موثری در جمع آوری عکس های قدیمی و مدارک جهت چاپ در کتاب «فرزندان استر» از خود نشان داد، ضمن آنکه جهت تکمیل پروژه فرهنگی «تاریخ شفاهی یهودیان ایران» با بسیاری از فرهیختگان یهودی ایرانی مقیم لس آنجلس، شخصا مصاحبه واقدام به تهیه زندگینامه آنان نمود.
پس از شکل گیری سازمان « آرم » در سال 1997 میلادی توسط “خانواده درویش”، جهت تامین بودجه تحقیقات علمی برای درمان بیماری عضلانی ( HIBM ) که باعث تحلیل رفتن عضلات جوانان (سفارادیک) به ویژه جوانان ایرانی بود ، از مینو دعوت به همکاری گردید. او یکی از اعضای فعال و موفق سازمان آرم با تلاشی پیگیر موفق به جمع آوری بخشی از کمک های مادی برای ادامه تحقیقات در باره این بیماری گردید.
در همین راستای با طراحی “عروسکهای امید” که لباسهای محلی ایرانی به تن داشتند و زیر نظر خودش طراحی شده بود، در معرض فروش قرار گرفت که در آمد حاصله از فروش آنهم به هزینه های تحقیقات پزشکی سازمان آرم یاری رسانید. مینو در کنار همه این فعالیت ها هرازگاهی نیز بعنوان مترجم مقالات آموزنده و مفید، با مجله فارسی زبان “چشم انداز” در لس آنجلس مدتی همکاری نموده است.
مینو ذهابیان (کوتال) از سال 1979 میلادی اقدام به گردآوری شجره نامه ها، مدارک قدیمی و تدوین دو شجره نامه که از اوایل قرن نوزدهم شروع می شود را تدوین و آماده چاپ نموده، که شامل بیش از 4000 نام و در برگیرنده 9 نسل می باشد. علاوه بر آن چندین مقاله تحقیقی نوشته و اخیرا تعداد زیادی شجره نامه یهودیان ایرانی را نیز تدوین کرده است که یادگاری برای نسل های آینده خواهد بود، مسلما تهیه این شجره نامه ها ، برگهای تاریخ قوم یهود را پر بار تر ساخته ضمن آنکه از سوی همکیشان استقبال و تشویق بسیاری را به همراه داشته است. مینو ذهابیان بر این باور است :
بدون تردید رد پایی که برای آیندگان بجای می ماند بخصوص برای نسلی که از تبار ایرانی است، اما درسرزمینی دیگر بدنیا آمده بدون تردید آگاهی از ریشه و پیشینه خود می تواند بسیار پر اهمیت باشد. زیرا که از این طریق قادر است نگاهی جامع تر به تاریخ قوم خود داشته باشد و با آشنایی بیشتر با فراز و نشیب گذشتگان ، مسیر زندگی امروز خود را بهتر طی کند . مسلما شجره نامه ای که طی چند دهه با تلاش خستگی ناپذیر توسط مینو به انجام رسیده گویا ترین و روشن ترین تصویر را از گذشته های دور و از زندگینامه پیشینیان یهودی ایرانی بدست میدهد و میراث معنوی و ارزشمندی را برای آیندگان بجای می گذارد.
مینو اخیراً در راستای هنر نقش آفرینی یکصد و سی امین تابلوی رنگ و روغن و کولاژ را با پیام «صلح جهانی» به اتمام رسانده است . تحصیلات دانشگاهی او و همچنین سفرهای متعدد به نقاط جهان و زندگی درکشور های مختلف و بهره گیری از استادان فن نقاشی (“استاد فکور” و “هانیبال الخاص” استاد دانشگاه تهران) زمینه ساز هنر او بوده و از آنها تاثیر گرفته تا اعتقاد خود را به صلح و برابری با خلاقیت و مهارت بسیار به تصویر در آورد . مینو سمبل های صلح را در نقوشی انتخابی و ملموس می آفریند ، و تابلو های او این احساس را در بیننده ایجاد میکند که صلح جهانی ، منطقه ای و یا فردی می تواند امکان پذیر باشد . کارهای او در عین زیبایی ، انگیزه بخش تفکرات آدمی است و در هر یک از تابلو هایش پیامی صمیمانه را بیاد می آورد که بشر از تعصب ، نفرت و خشونت بپرهیزد و با یکدیگر و در کنار هم به باغ سبز صلح جهانی قدم بگذارد.
نقطه عطف زندگی مینو در خلق آثار هنری تابلوهایی که پیام صلح را بهمراه دارد خلاصه میشود ، گویی که او در هر یک از این تابلوها تکه هایی از قلب خود را که با مهر آمیخته جای داده است .
در دسامبر 2019 میلادی مقارن با جشن های حنوکا سازمان بانوان یهود ایرانی به منظور تجلیل با تقدیم لوح سپاس از فعالیتهای پر ثمر مینو ذهابیان (کوتال) و دو بانوی ارزشمند دیگر مجلس بزرگداشتی در لوس انجلس برگزار نمود و خاطره ای بیاد ماندنی را بجا ی گذاشت .