بهمن عربزاده
«بهمن عربزاده»، استاد برجسته ریاضی و استادیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر در سال ۱۳۳۲ خورشیدی ( 1953 میلادی ) در خانوادهی مذهبی و بهنام یهودی درشهر شیراز دیده به جهان گشود. دربهار روزهای کودکی پدرش داوود عربزاده چشم از جهان فرو بست و بار اداره زندگی او، دو برادر و چهار خواهر را مادر جوانش سلطنت خانونجانی بر دوش کشید. مادر با وجود تنهایی و بار سنگین زندگی اصرار به درس خواندن فرزندان داشت و از هیچ کوششی در این راه فروگذار نکرد.
وی بعد از گذراندن دوره مقدماتی تحصیل و اخذ دیپلم با درجه عالی از دبیرستان شاپور (ابوذر فعلی) شیراز در سال خورشیدی۱۳۵۰، با موفقیت در کنکور ریاضی پذیرفته شده و وارد دانشگاه شیراز شد و در سال ۱۳۵۴، مدرک کارشناسی خود را در رشته ریاضی دریافت کرده و پس از آن در سال ۱۳۵۶ دوره کارشناسی ارشدش در رشته ریاضی و آمار را با موفقیت پشت سرگذاشت. وی طی سالهای تحصیل به دلیل علاقه وافر به تدریس همواره به این کار نیز اهتمام میورزید.
او بعد از اخذ فوق لیسانس در سال ۱۳۵۶، به عنوان دوران خدمت در توافق با دانشگاه سیستان و بلوچستان (شهر زاهدان)، تا سال ۱۳۵۸ به مدت دو سال عضو هیات علمی آن دانشگاه بود و به تدریس اشتغال داشت. پس از آن به تهران نقل مکان کرده و در سمت هیئت علمی در دانشکده ریاضی و علوم کامپیوتر دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) به تدریس مشغول شد. مدرک دکتری تخصصی خود در رشته ریاضی را نیز در سال 1387 از این دانشگاه دریافت نمود. وی همچنین در دانشگاه شاهد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، هواپیمایی جمهوری اسلامی، هلیکوپترسازی و …. نیز به تدریس مشغول بوده است. وی بارها به عنوان استاد نمونه در دانشکده ریاضی برگزیده شده و لوح تقدیر دریافت نمود و یک دوره نیز معاونت دانشکده ریاضی در این دانشگاه را به عهده داشته. باوجود سختگیریهای او در زمینه تدریس و امتحانات همواره کلاسهای ریاضی 1 وی از جمله شلوغترین کلاسها در دانشکده بود و مورد اقبال همه دانشجویان قرار میگرفت و بارها در آمفی تئاتر برگزار گردید.
تالیفات دکتر عربزاده در میان دانشآموزان و دانشجویان رشته های ریاضی و آمارو احتمال و فنی مهندسی شناخته شده است. او مولف بیش از ده کتاب پایه برای دانشآموزان و دانشجویان رشته ریاضیات و آمار و احتمال است. کتابهای «آمار و احتمالات کاربردی» که بیشتر به دانشجویان فنی مهندسی مربوط میگردد؛ «حساب دیفرانسیل و انتگرال ۱» و «حساب دیفرانسیل وانتگرال ۲» هم در رشتههای ریاضی و مهندسی مورد استفاده قرارمیگیرد و کتابهای «ریاضیات پایه» و «راهنمای ریاضیات پایه» که در میان دانشآموزان پیشدانشگاهی و دانشجویان اقتصاد و حسابداری و مدیریت مورد توجه قرار گرفته از جمله آثار او هستند. کتاب «ریاضیات پایه» این استاد دانشگاه تا کنون بیش از 20 بار تجدید چاپ شده است. اقبال دانشجویان به تالیفات وی و مرجع قرار گرفتن این کتب برای کنکورهای ارشد و دکتری باعث شد بارها به عنوان طراح سوالات آزمونهای مقاطع تحصیلات تکمیلی از طرف وزارت علوم دعوت به همکاری شود. وی در سال ؟؟ به عنوان یکی از مولفان برجسته جامعه یهودی از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مورد تقدیر قرار گرفت. از تالیفات دیگر او دو مقاله در ژورنالهای معتبر بیناللملی و چندین مقاله کنفرانس بینالمللی میباشد.
دکتر عربزاده در کنار کار و تحصیل از کودکی دغدغه کار اجتماعی داشت و در جامعه کلیمی ایران نیز حضوری فعال داشت. شروع فعالیتهای او به اوایل دهه ۱۳۴۰ شمسی در شیراز برمیگردد. وی در مورد شروع فعالیت های خود میگفت: «آن زمان من و چند نفر دیگر از بچهها میخواستیم وارد فعالیتهای خانه جوانان شویم، اما ما را راه نمیدادند، میگفتند هنوز بچهاید! ما هم ناامید نشدیم، برای خودمان یک گروه مشابه خانه جوانان تشکیل دادیم (ویژه نوجوانها) و فعالیتهایی مثل تئاتر و سخنرانی و گردشهای تفریحی را سازماندهی کردیم.» این آغاز راه کار اجتماعی او بود، بعدها به عضویت سازمان دانشجویان شیراز یهود شیراز درآمد و پس از سکونت در تهران، عضو هیات مدیره جامعه فارغالتحصیلان شد. او می گفت: «در طبقه دوم همان ساختمان سرابندی (محل کنونی سازمان دانشجویان یهود تهران) هفتهای دو سه شب گردهمایی برگزار می کردیم. یادم هست راهاندازی سالن آنجا را با کمک انجمن آن زمان انجام دادیم و خیلی زحمت داشت.»
وی سالها عضو انجمن اولیا و مربیان مدرسه اتفاق بود و ریاست آن را نیز بر عهده داشت. و با کمک دیگر دوستان، در رفع نواقص و کمبودهای آنجا، بسیار کوشید و به واسطه جایگاه اجتماعی خود در این سالها با انجمن کلیمیان هم همکاریهایی داشت و در کمیته فرهنگی انجمن فعالیتهایی را به انجام رسانید. به سبب احساس وظیفه در انتخابات انجمن کلیمیان تهران در سال ۱۳۹۴ نیز شرکت نموده و یک دوره در این انجمن حضور داشت و در بسیاری از امور خیریه و فرهنگی مشارکت نمود. همچنین در مدارس اتفاق و ابریشمی در دوره پیشدانشگاهی ریاضی تدریس کرد.
در کنار فعالیتهای علمی و اجتماعی، علاقه خاصی به انجام فرایض مذهبی داشت و سالها در کنیساهای ابریشمی، اتفاق، لویان و رفیعنیا ، حزان (شالیح صیپور) بوده و در تفیلاهای (نمازهای) جماعتی و اعیاد حضور مییافت و برای برپایی هرچه بهتر مناسک اهتمام میورزید.
وی در سال 1360 با فرزانه نتیجه هاشم ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند دختر به نامهای نغمه(فوق دکتری شیمی کاربردی ،دانشگاه صنعتی امیر کبیر) مونا (فوق دکتری مهندسی کامپیوتر،دانشگاه صنعتی امیر کبیر)و دلارام (دکتری داروسازی ، دانشگاه تهران)است علاقه وی به خانواده و بودن در کنار در کنار آنان همواره زبانزد بود. وی همیشه فرزندانش را به حضور در کار اجتماعی تشویق کرد و در راه تحصیل و کار اجتماعی همواره پشتوانه آنان بود. او به جد اعتقاد داشت که زنان فرهیخته بیشک آیندهسازان ارزشمندی برای جامعه کلیمی و ایران خواهند بود و به فعالیت دوشادوش آنان با مردان اعتقادی راسخ داشت.
بهار زندگی استاد بهمن عرب زاده را خزان بیماری به یغما برد و در 16 مرداد (معادل 6 آو) 1398 شمسی در سن 66 سالگی بواسطه بیماری ، دیده از جهان فرو بست و مراسم یاد بود او در میان دوستدارانش با اندوه در کنیسای یوسف آباد برگزار شد.
او همواره می گفت: «اگر کسی در صفحه روزگار نقشی از علم از خود به یادگار بگذارد، مانایی سهم شیرین او تا همیشه خواهد بود و مرگ او بی معنا است.»