دکتر عزیزه برال

عزیزه برال در شهریور ماه 1300 خورشیدی (1921 میلادی) در یک خانواده متدین یهودی، در تهران چشم به جهان گشود.
پدرش ( یحزقل برال ) از ملاکین جامعه کلیمی و مادرش (گلین عبیر) با اندیشه های بلند و نیز فداکار بود، که در چهل و سه سالگی چشم از جهان فروبست، از این رو مسئولیت نگاهداری عزیزه، چهار برادر و خواهرش بعهده خواهر بزرگشان (محترم) نهاده شد که با درایت در ادامه تحصیلات دانشگاهی خواهرها و برادرهایش تأثیر بسزایی بر آنان بجای گذاشت.
عزیزه برال تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدرسه آلیانس (اتحاد) و سپس دوره دوم متوسطه را در دبیرستان آزرم به پایان رساند. او در سال 1317 خورشیدی به دانشگاه تهران راه یافت و در سال 1321 موفق به اخذ دکترا با درجه ممتاز در رشته داروسازی شد. ضمن آنکه نام خود را به عنوان نخستین دانش آموخته داروساز زن کلیمی در تاریخ جامعه زنان کلیمی ایران به ثبت رساند.
عزیزه برال در سال 1324 خورشیدی با پسر عموی خود ناصر برال پیوند زناشویی بست، ماحصل این ازدواج دو فرزند دختر و یک پسر می باشد.
پس از تولد اولین فرزندش، با داشتن هشت سال سابقه کار در (داروخانه ری)که متعلق به برادرش موسی برال (نماینده چهارم مجلس شورای ملی) بود از سمت خود کناره گیری نمود. زیرا ترجیح داد به جای کسب مال، وقت خود را در راه کمک به امور خیره به ویژه کمک به دانش آموزان بی بضاعت صرف کند. او در مصاحبه ها و خاطراتش که در نشریه ها و رسانه ها منعکس گردید، انگیزه ی گام برداشتن در این راه، احساسی بود که هنگام دوران تحصیل نسبت به هم شاگردی های خودش داشت. او بارها شاهد بود که چگونه فقر و محرومیت مانع ادامه تحصیل آنان شده بود.
دکتر عزیزه برال بر این باور بود، که حتی دانش آموزان بی بضاعت و با استعداد هم می توانند به دانشگاه بروند و ادامه تحصیل بدهند. از این رو با حمایت و تشویق شوهرش و نیز خواهرش (احترام)، در مدرسه روحی شاد (دروازه دولت) به عنوان مددکار اجتماعی مشغول به کار شد . سال 1339 شورای کنیسا و مدرسه روحی شاد با همکاری و نوآوری دکتر عزیزه برال جشن خیریه ای با حضور خانواده های کلیمی در تالار فرهنگ به منظور جمع آوری اعانه برگزار نمودند، عواید بدست آمده جهت گسترش و نوسازی مدرسه روحی شاد استفاده گردید، ضمن آنکه اطاقی را به عنوان دفتر امور خیریه هاتف در انحصار دکتر برال قرار دادند.
دیری نپایید، دکتر برال با استمداد چند تن از دوستان خیراندیش و علاقمند که در این راستا مایل به همکاری بودند، از جمله نیکخواه (ماه سلطان) القانیان، خانم نئدار و طوبی شومخ، بنیاد سازمان بانوان هاتف را پایه گذاری نمودند و رسماً اقدام به فعالیت های عام المنفعه در جامعه نمودند.
دکتر عزیزه برال، چون فرشته نجات، تمام عمر خود را با فداکاری و از خود گذشتگی وقف خدمات فرهنگی نمود. او به عنوان بنیانگذار و رئیس سازمان بانوان هاتف یکی از کانون های یاری رسانی به بسیاری از خانواده های کلیمی در تهران و شهرستان ها شد.
او سال ها رسالت خود را تحت عنوان (هدایت افکار و ترویج فرهنگ) که همانا معنای هاتف می باشد، بطور کامل انجام داد. دکتر برال همه ی توان خود را در چهارچوب خدمت به جامعه و در راه فراهم نمودن تسهیلات آموزشی و تشویق فرزندان خانواده های کم بضاعت به تحصیل صرف نمود. به عبارتی سرلوحه فعالیت بانوان هاتف، این امر بود که فقدان مالی نباید مانع تحصیل جوانان باشد.
در سال 1345 خورشیدی سازمان بانوان هاتف تحت شماره 1113 به عنوان یک سازمان خیریه در وزارت کشور به ثبت رسید. از ابتکارات مهم دکتر برال، ترتیب جشن ها و برپایی مجالس تشویق دانش آموزان ممتاز مدارس کلیمی و نیز آشنایی بیشتر جوانان با یکدیگر بود، ضمن آنکه عواید حاصله این گردهمایی ها، بیشتر صرف امور (خیریه) اشخاص بی بضاعت در امر تحصیل و یا تهیه وسائل ازدواج می شد.
انعکاس این حرکت، موجب جلب نظر بسیاری از اولیا و مربیان قرار گرفت به ویژه مسئولین سازمان خیریه جوینت ، در این راستا خواهان مشارکت مستقیم با فعالیت های او شدن و پیشنهاد نمودن که حاضرند تا میزان 75 درصد از هزینه های عام المنفعه را پرداخت نمایند.
از آن به بعد سازمان هاتف ، هر ساله به غیر از دادن هدایا و جوایز، تعداد بیشماری کتاب های درسی، دفتر و دیگر لوازم مدرسه (با همکاری موسسه بیروخیم) بطور رایگان در اختیار شاگردان کم بضاعت قرار دادند.در طی مدت کوتاهی، بیش از 25 مدرسه کلیمی تحت پوشش قرار گرفت و پس از مدتی کمک های سازمان بانوان هاتف به دیگر مدارس غیر کلیمی هم اضافه گردید.

سازمان خیریه جوینت مجدداً پیشنهاد نمود، تا سازمان هاتف دانشجویان دانشگاه ها را هم زیر پوشش این کمک ها قرار دهند و مخارج این کمک ها را جوینت عهده دار خواهد بود. طبق آمار سازمان هاتف، در همین راستا همه ساله بین 60 تا 80 دانشجو را با پرداخت کمک هزینه تحصیلی و یا حق ثبت نام در دانشگاه ها و مدارس (مجموعاً 600 دانشجو) را زیر پوشش قرار داد و همچنین به تعداد قابل توجهی از افراد بی سواد وام شرافتی پرداخت نمود. در ضمن وزیر آموزش و پرورش وقت (فرخ رو پارسا) برای شتاب بخشیدن و گسترش به این امر اظهار آمادگی نمود، تا با کمک هایی که در اختیار این سازمان قرار خواهند داد، این فعالیت ها در مدارس غیر یهودی هم انجام گیرد. نیز همچنین مسئولیت کمیته آموزشی کودکان استثنایی در محلات فقیر نشین که تحت نظر مستقیم فرخ رو پارسا بود به دکتر عزیزه برال نهاده شد. انعکاس فعالیت های پر ثمر و بشر دوستانه دکتر برال باعث گردید، سازمان زنان پایتخت از او دعوت کند تا با عضویت در آن سازمان به عنوان نماینده زنان یهودی، همکاری های گسترده تری را مشترکاً انجام دهند. بعدها سازمان زنان ایرانی، بخاطر ده سال کار افتخاری دکتر عزیزه برال در کیوسک راه آهن به عنوان مددکار اجتماعی، تقدیر نامه ای را به او تقدیم کرد. همچنین با عضویت سازمان هاتف در لژیون خدمتگزاران بشر به سرپرستی (اسدالله اعلم) وزیر دربار وقت، موقعیت بسیار ارزنده و جالب توجهی برای جامعه کلیمی و این سازمان فراهم آمد.
طی این مدت تعداد مددکاران اجتماعی در سازمان هاتف رو به افزایش بود، جمعی از آنان در محله عودلاجان در خیابان گرگان، با نام شورای هاتف مشغول با انجام وظیفه بودند، حتی دانشجویان دیگر آموزشگاه ها، دوران کارآموزی خودشان را با همکاری با شورای هاتف، در محله عودلاجان می گذراندند.
در سال 1364 خورشیدی سازمان بانوان هاتف، جهت اشاعه و ترویج زبان عبری در میان اقشار جامعه کلیمی با همیاری انتشارات صفی علیشاه (با مدیریت مشفق همدانی) اقدام به چاپ و تکثیر دیکشنری های کوچک عبری به فارسی و فارسی به عبری نمودند و آنرا بطور رایگان در اختیار علاقمندان قرار دادند.
از دیگر فعالیت های شاخص دکتر عزیزه برال،( هنگام ریاست وی در سازمان هاتف ) ایجاد خانه پیران در سال 1342 خورشیدی بود. اگر چه جامعه کلیمی در آن زمان از این امر استقبال نکرد و فقط سالخوردگانی به آنجا آورده می شدند که یا نگهداری از آنان در منزل مشکل آفرین بود و نیاز مبرم به مراقبت های ویژه داشتند و یا اینکه، تنها و بی سرپرست بودند. با این وجود خللی در اهداف خیرخواهانه این بانوی نیکوکار به وجود نیامد ، و با کوشندگی تسهیلاتی برای پرداخت هزینه ایاب و ذهاب و تأمین وسیله نقلیه برای اشخاص سالخورده و ناتوان انجام گرفت. همچنین توسط مددکاران اجتماعی سازمان هاتف، هر هفته جهت حمام بردن و رسیدگی به نظافت و بهداشت سالخوردگان ناتوان در خانه هایشان خدماتی انجام گرفت.
از دیگر نوآوری های دکتر برال ، تهیه آمار و تنظیم پرونده جهت وضعیت زندگی خانواده های مستمند و بی سرپرست بود، در واقع انجام این امر با مشارکت سازمان بانوان هاتف و نیز با کمک های آمریکن جوینت و همکاری شورای امور اجتماعی وابسته به انجمن کلیمیان برای اولین بار در ایران شکل گرفت. اوصولاً پس از تشکیل پرونده، هنگامی که درخواست خانواده ای برای گرفتن کمک های مالی مطرح می شد، بلافاصله بدون اتلاف وقت به پرونده آن خانواده مراجعه می شد و در کوتاهترین زمان ممکن، اقدامات لازمه (کمک رسانی) انجام می گرفت.
پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران، دکتر عزیزه برال، بر خلاف میل باطنیش زادگاه خود را با تمام وابستگی هایش ترک نمود و به آمریکا مهاجرت کرد، پس از ورود به لس آنجلس و سرو سامان گرفتن زندگی، با وجود آنکه آثار پیری و خستگی در سیمایش، کم و بیش آشکار بود از پای نایستاد. زیرا شعله نوع دوستی و خداجویی در بطن وجودش همچنان زبانه می کشید. لذا، در بسیاری از امور اجتماعی به فعالیت های خیر خواهانه پرداخت و با عضویت در هیأت مدیره فدراسیون یهودیان ایرانی، عضویت در انجمن بانوان بنه بریت (گروه فربیرز مطلوب)، همچنین همکاری با کانون سالمندان یهودی در لس آنجلس به اهداف خود شتاب بیشتری داد، او مانندگذشته در نهایت بلند نظری کلیه وقت خود را بدون اینکه هیچگونه توقع مالی و یا مقامی داشته باشد ، بطور داوطلبانه در اختیار جامعه یهودی قرار داد.
در ماه مه 2004 گروه بانوان فدراسیون یهودیان ایرانی در لس آنجلس به پاس خدمات بشر دوستانه دکتر عزیزه برال، مجلس بزرگداشتی در مرکز فدراسیون برگزار نمودند و طی مراسمی با حضور جمعی از افراد سرشناس جامعه، فرهنگیان، ادیبان، رؤسای سازمان های فرهنگی، اجتماعی و مذهبی با ارج نهادن به شصت سال خدمت و ایثارگری، از خدمات این بانوی فرهیخته تجلیل به عمل آوردند.
دکتر عزیزه برال در سال 2008 میلادی در سن هشتاد و هشت سالگی چشم از جهان فرو بست .