منوچهر کاشانیان در سال 1313 خورشیدی (1933 میلادی) در شهر مشهد در یک خانواده متدین یهودی چشم به جهان گشود. پدرش عبدلجواد کاشانیان از طریق خرید و فروش فرش ، امورات زندگانی را می گذرانید.
منوچهر کاشانیان تحصیلات ابتدایی را در دبستان هدایت در مشهد به پایان رساند، بعد از خاتمه جنگ جهانی دوم در سال 1946 میلادی، به جهت مشکلاتی که هنگام عید پسح برای یهودیان مشهد به وقوع پیوست، والدینش تصمیم گرفتند که به تهران کوچ کنند و از امکانات و آزادی بیشتری که در تهران وجود داشت بهره مند شوند.
او تحصیلات متوسطه را در دبیرستان فیروزکوهی آغاز نمود، دو سال یعد ترک تحصیل کرد و در سال 1949 راهی شهر میلان در ایتالیا شد، ابتدا در منزل خواهرش اقامت گزید و پس از گرفتن اجازه اقامت با حمایت مالی پدرش به کار خرید و فروش فرش پرداخت و در مدت کوتاهی، به واسطه سعی و کوششی که از خود نشان داد تجارتخانه ای را در سطح آبرومندانه سرو سامان داد،ضمن آنکه در مدت کوتاهی از حسن شهرت بالایی در مراکز تجاری ایتالیا برخوردار شد و توانست در امور تجارت فرش موفقیت های مهم و چشمگیری را در این زمینه در بازارهای اروپا کسب کند، همچنین گام مثبتی را در راستای شناساندن هنر اصیل (صنعت فرش) ایران به مردم هنر پرور اروپا بردارد.
منوچهر کاشانیان در سال 1333 خورشیدی جهت انعقاد قرار داد و تهیه فرش به تهران بازگشت، او با اصرار والدینش با همسرش به نام مهین از خانواده ابراهیم حریری طلوع آشنا می شود و پس از یکماه آشنایی، با او پیوند زناشویی می بندد (ماحصل این ازدواج یک فرزند پسر و دو دختر می باشد.) و بلافاصله جهت اداره امور بازرگانی به اتفاق همسرش به میلان باز می گردد.
اوایل دهه 1960میلادی به واسطه افزایش جمعیت ایرانیان یهودی در میلان و نیازهای روز افزون آنان ، حول محور آئین های مذهبی جامعه سفارادی، مثل کنیسا ، مدرسه ، احتیاجات کشروت و دیگر مسائل اجتماعی ، آنان را بر آن داشت تا در پی چاره ای برای برطرف نمودن کمبودها باشند. اگر چه آنروزها بیشتر
از امکانات موجود در جامعه یهودیان (اشکنازی) میلان بهره می بردند.امابه واسطه گرایش های سنتی این امر کافی بنظر نمی رسید.
از این رو جامعه یهودیان مشهدی در میلان در سال 1966 میلادی با همیاری جمعی از خیراندیشان، اقدام به تشکیل انجمنی به نام ” نوعم” نمودند. هدف مهم این انجمن مانند دیگر انجمن های کلیمیان در ایران، سرو سامان بخشیدن به وضعیت فرهنگی و آموزشی یهودیان مشهدی و نیز رسیدگی به امور مذهبی، نگاهداری کشروت، ایجاد کلاسهای تلمود توراه، تاسیس کمیته های ( بانوان، جشن ها و کمیته امنیت و ارتباطات )را شامل می شد.
بدین منظور در انتخاباتی که انجام گرفت، سیزده نفر بعنوان اعضاء هیأت مدیره انتخاب شدند .ضمن آنکه مسئولیت کمیته ارتباطات به منوچهر کاشانیان محول گردید.
انتخابات انجمن ” نوعم” در میلان، هر سه سال یکبار انجام می گرفت. در انتخابات بعدی ، او بارها با کسب بیشترین آرای انتخابات به مقام ریاست انجمن تعیین شد و این امر تا چندین دوره ادامه داشت. نا گفته نماند ، طی این دوران ، منوچهر کاشانیان در مقام ریاست انجمن” نوعم” خدمات ارزشمند و قابل توجه ای را به انجام رساند، از جمله :
با همکاری اعضاء هیأت مدیره انجمن نوعم و پشتیبانی جامعه مشهدی ها، اولین مجتمع فرهنگی یهودیان ایرانی، مشتمل بر کنیسای مرکزی نوعم را،( پس از سه سال) در میلان بنا نمود و مورد بهره برداری قرار داد. مراسم افتتاح کنیسا ضمن حضور جامعه مشهدی ، جمعی از روحانیون یهودی میلان،شخصیت های سرشناس فرهنگی همچنین از راو راشی هاراو عوبدیا یوسف حاخام اعظم یهودیان سفارادی، دعوت شد تا در این مراسم حضور داشته باشند.
منوچهر کاشانیان ضمن فعالیت های بازرگانی، جهت رسیدن به اهداف عام المنفعه و خیراندیشانه خود، با بسیاری از شخصیت های سیاسی و اجتماعی، مقامات با نفوذ، دولتمردان، مؤسسات خیریه و تشکیلات اداری در ایتالیا و حتی فرای مرزهای ایتالیا آشنا شد و با آن ها روابط دوستانه ای برقرار نمود، مهم ترین آن عبارتند از :
کنسولگری ایران و آمریکا، انجمن یهودیان ایتالیا، رهبر مذهبی یهودیان میلان، مؤسسات خیریه (کرن هیسود)، (کِرِن قمیت) و (بنه بریت) و نیز اداره رسیدگی به اتباع خارجی.
منوچهر کاشانیان طی پنجاه سال در راستای خدمات خیراندیشانه خود با چندین رئیس جمهور در ایتالیا (ژوزف سرافت جوانی لئوئد) و چندین نخست وزیر (آلدومورو ژوزف اسیادولینی جولیو آندرتی)، وزرای امور خارجه و دیگر مقامات ایتالیا رابطه ای صمیمانه برقرار نمود ضمن آنکه با رهبران فرهنگی و مذهبی دیگر کشورها در ارتباط بود.
آشنایی او با سر کنسول آمریکا در ایتالیا (خانم پاترسون)، نقطه عطفی گردید جهت فراهم آوردن تسهیلاتی برای گرفتن ویزای مهاجرین ایرانی به آمریکا. این رابطه ی صمیمانه با سر کنسول باعث گردید، در فرصتی مناسب منوچهر کاشانیان، وضعیت ایرانیان یهودی و مشکلات مهاجرت آنان را در آن مقطع حساس، برای وی تشریح کند و با تبادل نظری که انجام گرفت سر کنسول قول داد تا حداکثر تسهیلات را برای مهاجرت آنان به آمریکا در نظر بگیرد.
این امر طی مدت دوازده سال، هم در دوران خدمت خانم پاترسون و هم در دوران جانشین ایشان آقای پرکینز ادامه داشت. با معرفی متقاضیان ویزا توسط منوچهر کاشانیان به سرکنسولگری، بسیاری از ایرانیان ، بدون تشریفات موفق شدن در کوتاهترین زمان ممکن از این تسهیلات استفاده کنند و ویزای ورود به آمریکا را بگیرند.
در سال 1971 میلادی رئیس هیأت مدیره سفارادی های بین الملل (دکتر نسیم گانون) در یک گردهمائی که در بزرگترین کنیسای میلان انجام گرفت، ضمن قدردانی منوچهر کاشانیان را به عنوان عضو هیأت مرکزی این سازمان معرفی نمودند. در اواسط دهه 1980 در یکی از دوره های انتخاباتی انجمن یهودیان ایتالیا، انجمن نوعم، جهانگیر اعتصامی و منوچهر کاشانیان را برای این انتخابات کاندید نمود، که هر دو با آرای بسیار بالا انتخاب شدند و طی دو دوره خدمات شایان توجهی را انجام دادند.
یکی از افتخارات انجمن ” نوعم” که با همت و همیاری منوچهر کاشانیان صورت گرفت، ایجاد خانه سالمندان مشهدی در شهر هرتصلیا بود.
او ابتدا با تمام روسای انجمن های مشهدی ها (امریکا ، اروپا و آسیا) تماس گرفت تا در یک گردهمایی حضور یابند، تا بتوانند در این راستا مشترکاً تصمیمات لازمه را اتخاذ کنند. پس از انتخاب زمین و خرید آن، برای تأمین بودجه تصمیم گرفته شد،پس از برآورد هزینه های ساختمان ،وسایل و مبلمان، ابتدا املاک وقفی انجمن ها که مورد نیاز نیستند بفروش برسد و درآمد حاصل آن صرف بودجه ساختمان سالمندان شود، ضمناً قرار شد هر انجمنی مستقر در هر کشور، نسبت به تعداد جمعیت مشهدی آنجا ، بخشی از هزینه را بصورت سهمیه بپردازند.

در اواسط آگوست 1992 میلادی خانه سالمندان مشهدی با حضور جمع کثیری از یهودیان مشهدی که از اقصی نقاط دنیا آمده بودند افتتاح گردید در این مراسم بسیاری از شخصیت های فرهنگی مذهبی و دولتمردان حضور یافتند و از کمک های بی دریغ انجمن نوعم، منوچهر کاشانیان، جهانگیر اعتصامی، شکراله صیونی، بنیامین نسیمی و حّی ماشیح تجلیل به عمل آوردن .
چندی بعد، سازمان خیریه کِرِن کیمت میلان با همکاری کرن کیمت مرکزی، بر روی تپه ای نزدیک یروشالیم، پارکی زیبا را با نام آنوسه مشهدی افتتاح نمودند. همچنین به پاس خدمات ارزنده منوچهر کاشانیان سازمان کرن کیمت طی مراسمی با حضور جمعی از رهبران جامعه مشهدی، ضمن تجلیل، او را به عنوان عضو افتخاری این سازمان انتخاب نمودند و نام خیابانی را به نام (انوسه مشهدی) نامگذاری کردند.
تلاشی مداوم، فشار کارهای اجتماعی و سرباز زدن از استراحت کامل و بهره نبردن از دوران بازنشستگی موجب گردید، برای منوچهر کاشانیان کسالت هایی مانند بیماری قند و ناراحتی قلبی حادث شود و نگرانی هایی را برای خانواده وی ایجاد کند.
از این رو بخاطر اصرار همسر و اعضاء خانواده در بهار 1999 پس از پنجاه سال خدمت اجتماعی، ناچارا استعفای خود را از عضویت در انجمن نوعم اعلام نمود و آماده عزیمت به آمریکا گردید.
پس از مدتی از طرف انجمن نوعم با حضور روسای مؤسسات یهودی در میلان، اعضاء هیأت مدیره، ربانیم کنیساها و رهبر مذهبی میلان مقام ریاست افتخاری مادام العمر به او اهدا گردید.
منوچهر کاشانیان در سپتامبر 2000 به اتفاق خانواده اش وارد نیویورک شد و از طرف جامعه مشهدی های نیویورک با استقبال گرمی روبرو گردید، دیری تپائید از طرف انجمن مرکزی به سمت عضو هیأت امناء جامعه مشهدی پذیرفته شد. در سال 2007 برای قدردانی و سپاس از زحمات بی دریغ منوچهر کاشانیان طی بیش از نیم قرن، از طرف سازمان (لوباویج) گریت نک مجلس بزرگداشتی برگزار گردید. نیز همچنین بخاطر یک عمر خدمت شایسته به جامعه ، از طرف همکیشان مورد توجه و قدردانی قرار گرفت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

For security, use of Google's reCAPTCHA service is required which is subject to the Google Privacy Policy and Terms of Use.

I agree to these terms.